[smiley D]

ik begin maar met een gedichtje van mezelf van een paar weekjes geleden.

Grote jongens huilen niet

Ze zegt dat de liefde over is de eerste traan valt op de grond
De stoere jonge heeft opeens niet meer zo’n grote mond
De volgende traan glijd over zijn wang
De liefde is over dat maakt hem bang
De volgende druppelt alweer naar beneden
Dit gevoel, hij huilt het is al zolang geleden

Hij kijkt op en veegt zijn tranen weg,
Grote jongens huilen niet.

Hij belt haar op met trillende stem
Ze kijkt op haar telefoon het nummer is van hem
De eerste traan kom aan zijn kant van de lijn
Om haar mooie stem weer te horen dat doet hem pijn
De volgende traan sijpelt naar benee
Shit man dat gejank wat moet hij ermee

Hij kijkt op en veegt zijn tranen weg,
Grote jongens huilen niet.

een prijs zal ik er niet mee winnen maar het was toen net uit met mijn vriendin en heb dit toen gemaakt in een down mood.