Ben zo goed als zeker dat ik een eetstoornis heb of toch goed op weg ben om er één te krijgen. Mijn moeder heeft het ondertussen ook door en zit me vol te proppen met vitaminen.
Met men vriend is het soms echt heel moeilijk omdat ik (soms) meer met eten bezig ben dan met hem, kvind het verschrikkelijk van mezelf! Als ik nog vermager(weeg nu 46) moet ik bij hulp zoeken zegt mijn ma, maar dat zie ik dan wel, ik geef het nu toch niet op, ik blijf opletten
Thx voor het mooi gedichtje!
Als er nog iemand is die ervaring heeft met een eetstoornis, laat plz iets weten. Thx
X Bobol X
|