Dank jullie wel voor de tips.
Wat ik eruit opmerk is dat jullie denken dat ik onzeker ben over mijn lichaam, maar dat is juist helemaal niet het geval
. Ik ben dankbaar voor het lichaam wat ik heb...
Het is meer een soort iets wat aan je blijft knagen, het gevoel dat je er toch niet helemaal bij past, ook niet bij de lesbische mensen zegmaar. Ik ken meerdere lesbische die wat mannelijker zijn zegma, maar toch voel ik me niet op m'n gemak bij hun... ik heb niet het gevoel dat ik bij hun groepje hoor (als je snapt wat ik bedoel).
Het feit dat ik mezelf niet als man verwijs nu heeft er puur mee te maken dat ik mijn hele leven al heb gehoord dat ik een meisje ben... Gisteren dacht iemand bijvoorbeeld dat ik een jongen was (puur door de manier van doen ofzo XD) en toen was ik de rest van de avond helemaal blij... en het was een prettig gevoel. Heel raar uit te leggen.
Het is ook niet zo dat ik niet vrouwelijk ben btw, ik heb ook een vrouwelijke kant... maar dat heeft iedereen wel. Ik vraag me alleen af of die gevoelens wat ik altijd al heb gehad, of die er mee te maken hebben dat ik misschien wel een ftm ben. Ik heb altijd onrust in mijn leven gehad, en sinds ik hier mee bezig ben voel ik een soort van rust, een soort van comfort.