eigelijk wil ik er liever nooit meer over praten.. ik heb geen klacht in gediend want de politie doet er toch niks tegen alleen als je erbij vermoord word.. sorry zo denk ik nou eenmaal over de politie.. en wat had hij dan gekregen een paar maanden.? daar heb ik toch niks aan.. hij leert het echt niet af hoor.. ik heb wel naar dat ie het voor de 2de keer bij me probeerde (aanranding dus) het bij me op school gezegd, en ze hebben hem eraf getrapt. hij heeft me daarnaar nog een half jaar lastig gevallen (gestalkt heet het dacht ik) en toen ik het eindelijk tegen me beste vriendin vertelde. en zij uiteraad boos werd op hem is ie nooit meer in me buurt geweest.. mischien heeft me vriendin wel gedreigd maar dat weet ik echt niet.. maar ik ben wel blij dat ik hij er nooit meer achter me aan komt.. ik was daarnaar ook steeds bang als ik hem perongeluk in de stad ofzo tegenkwam.. hij heeft wel een keer samen nog met ze broer me bedreigd via de telefoon en dat was gelukkig de laatste keer dat ik hem heb gesproken.. en dat is ongeveer ander half jaar geleden.. ik zie hem nog weleens maar hij durft niks tegen me te zeggen of anders heeft die me vriend achter zich aan..
die weet het inmiddels ook al uiteraad.. en me beste vriendin en verder niemand die weten hoe het is gebeurd en hoe ik me voelde enzo.. en ohw ja nu jullie ook..
maar ik het in tussen tijd geaccepteerd.. ik ben verder gegaan met leven... en het voelt heerlijk...
ik wou even de meisjes sterkte wensen die het er moeilijk mee hebben.. ik begrijp jullie heel goed..
