je middageten: een glaasje water
je avondeten: een bergje sla
de rest van het eten bewaar je voor later
je hebt anorexia...
******************************************
Ik kom met moeite overeind
hoor het ratelen van botten
het slaken van een zucht
na het eerste hapje
kijkt iedereen gerust
Een grote moeite om te eten
toch zet ik het nu door
Ik moet die drang vergeten
Oh, wat is eten toch goor
Al kijk ik in de spiegel
zie ik mezelf ZO dik
zo lelijk en zo volgevreten
is dat dan toch echt ik?
Dan zie ik weer die foto
zo'n lijk en oh zo dun
en dan die andere oude
zo slank en zo veel fun
Ik zal ze dan maar geloven
dat ik Echt niet dik ben
Ik moet ze nu beloven
dat ik niet zonder eten ken
**********************************
ik haat het alles om me heen
ik weet het niet meer
ik kan nergens nergens met mijn gevoelens heen
het blijft maar in mijn hoofd hangen
al die gevoelens kon ik die maar vangen
ik zou ze weggooien heel ver weg
ik wil het niet in mijn leven
de ziekte anorexia
ik heb gewoon pech
als ik in de spiegel kijk
zie ik een dikzak
ik weet het niet heb ik gelijk?
elke keer de gedachte van de ziekte
en dik zijn
dat doet zeer
ik weet zeker als het nog lang duurt
geef ik het op
nu gaat het al achteruit
ik kan niet meer
ik heb 1 grote angst
en dat is wat ik juist niet wil
de dood
daarvan word ik stil
*************************************************
ik kan er niet meer tegen
het blijft in mijn hoofd malen
ik moet mezelf vergeven
en moet blijven stralen
ik kan het niet vergeten
ik moet blijven eten
ik wil het niet
neeh ik heb veel verdriet
met eten in mijn hoofd
val ik steeds meer af
iedereen blijft zeiken
hoe kom ik hier vanaf
ik wil echt niet meer verder leven
ach,
ik kan niemand mijn liefde geven
waarom ziet niemand mij staan
daarom denk ik bij mezelf
ik kan maar beter
dood gaan
ooit als het even goed gaat
loop ik even door
en lig ik weer plat op straat
ik kan niet eens meer lopen
wat heeft het leven dan voor nut
ik ben mezelf aant slopen
ik voel me echt heel erg kut
de tranen worden steeds erger
en ik kan niet doorgaan
ik zal er voor heel mijn leven
echt helemaal alleen voor staan
************************************
Anorexia is een ziekte,
het kan je leven verwoesten
op het moment dat je het hebt.
Na verloop van tijd raak je vrienden
en familie kwijt, je zecht tegen jezelf:
nu moet ik weer gaan eten, maar toch lukt
het je niet hoe graag je het wilt.
Dan merk je opeens 'ik ben mezelf kwijt'
en dat doet zo'n pijn o zo'n pijn, hoe
zwak en mager je dan ook bent je moet weer
gaan vechten, en merk je hoe meer stappen je
verzet des te sterker je zult worden.
Ook al klinkt het raar, pas dan word je weer
gelukkig, je haar zal dan weer gaan glimmen
en je ogen zullen weer beginnen te stralen.
Hoe rot en hoeveel pijn het je heeft gedaan,
je hebt er veel van kunnen leren om er sterker
van in je schoenen te staan.
*************************************************
Ik zit gevangen
in mijn ene ik
Ik kan alleen maar verlangen
naar mijn andere ik
Maar het lukt niet
hoe ik het ook probeer
Zoveel verdriet
om mezelf
Het moet weg
maar het gaat niet
En dan,
vreet ik me vol
Alles,
begint,
weer opnieuw
Alles is fout
ik wil mijn andere ik!
*****************************
ongemerkt sluipt het in je
wanneer iemand het merkt is het te laat
iedereen wil je helpen
maar alles wat ze je vertellen maakt je kwaad
steeds verder ga je door
steeds dieper zak je de afgrond in
zelf zet je iedereen aan de kant
want wat heeft het voor zin??
de ene leugen na de andere
beloven om gemaakte afspraken na te komen
en hoe graag je dat ook zou willen...
.. het blijft alleen maar bij dromen
je zou zo graag weer normaal willen leven
plezier hebben, kunnen eten en gelukkig zijn
maar het lukt niet
je doet jezelf en andere mensen enorm veel pijn
************************************************** **
twee rijstwafels
een kopje thee
en een heel klein beetje sla
hierop kan ik toch niet leven
heb ik anorexia?
een ingevallen gezicht
en een huid zo ongezond
het is die stem die mij wil verwoesten
de stem die een plekje in mij vond
ik kelder naar beneden
in een heel diep donker dal
ik probeer er uit te klimmen
maar telkens krijg ik een terugval
zou het dan toch heel langzaam aan
na al die jaren strijden
stapje voor stapje beter gaan?
víér rijstwafels
een kopje thee
en een heel klein beetje sla
hard is het leven
leven met anorexia
************************************
Ik wou dat ik het kon..
Dat ik anorexia nervosa overwon
Maar ik heb al zo vaak geprobeerd
dat het me allemaal nie meer interesseerd
De dagen komen zwart
het is voor mij te hard
je haar valt uit, je huid is droog, je bent kapot
en je voelt je vooral rot
je wil alleen maar dood
iedere dag overweeg je zelfmoord
je bent iedereen kwijt
massa's spijt
en dan maar hopen
dat morgen liefst niet zal komen
ik wou dat ik het kon
dat IK anorexia nervosa overwon
**************************************************
ik wil niet meer
ik kan niet meer
ik ben zo op van binnen
ik wil wel anders
maar weet echt niet meer
waar k moet beginnen
ik wil niet meer
Anorexia,
ik laat je nu maar winnen
misschien zie je jezelf hier wel in....is dat zo?dan heb je idd een eetstoornis.....
sterkte