ik weet het klinkt gek maar als ik met de hond(den) uit ging dan kom ik onder altijd aan een kruisje een gedenk kruis.
dat heeft mijn opa er neer dezet en mijn vader vorig jaar gerestoureerd, en als ik dan 200 meter van dat kruis vandaan ben dan hoor ik mijn opa tegen mij praten zo van '' hoi kind hoe is het er mee'' en dan vertel ik het hem in gedachte ook dit school jaar weer ik werd erg gepest op school zelfs bedreigt (met een mes dat ze me tussen me ribben wouden steken maar dat doet er nu ff niet toe)
toen ging ik met onze honden wandelen en toen kwam ik bij het kruisje en vertelde ik het mijn opa toen zei die'' wacht maar kind ik zorg dat diegene een schuldgevoel krijgen en dat er niets met jou gebeurt''
en inderdaar een week of twee er na kwam een vriendin van me haar exkuzes aan bieden en zeggen dat ze me door de rest van het school jaar zou heen helpen. zonder me te pesten.
5 weken geleden ging ik ook weer met de honden uit en toen vertelde me opa me dat ik langzaam afscheid moest nemen van lex(mijn lieve hond) ik zei waarom ''nou'' zei hij toen ''doe dat nou gewoon maar voor het te laat is'' dat was op zondag morgen. woensdag middag was lex aan een hardaanval gestorven en ik had pas een beedje afscheid genomen
dat was frustrerend echt waar !
die zondag er op vroeg ik mijn opa waarom moest lex zo vroeg sterven nou zei hij toen ''god vond het tijd dat hij bij mij kwam zijn hard was te zwak voor deze wreede wereld!''
die zelfde dag zei mijn opa dat mijn oma niet meer zo lang te leven had.
zaterdags is zij gestorven.
is mijn opa gewoon een goede boodschapper van god of helpt hij mij door moeilijke tijde heen?
ik weet het niet maar ik vind het wel fijn dat hij mij helpt om de wereld een beedtje meer aan te kunnen!
heel veel groetjes van mij
------------------------------------
blijf bij ons heer, t' word avond