vandaag was de opbaring van m'n oma. toen we bij dat centrum waren ging iedereen eerst 1 voor 1 kijken en m'n vader met m'n opa tegelijk....toen hun 2en naar haar keken hield hij t nie meer uit en werd hartstikke emotioneel, echt zielig voor m vind ik
we dachten dat t inet druk zou worden maar heel de zaal zat vol (en t was een redelijke grote zaal). mja hij ging ook in totaal een stuk of 7x kijken in een uur en elke keer begon t weer
zo denk je wel na over je eigen toekomst, hoe t is als je zelf iemand zo belangrijk verliest...ik heb sinds vandaag een heel andere kijk gekregen over het leven en de dood
maar toch weet ik niet precies wat ik moet voelen...zal later wel komen denk ik
morgen is de begravenis en ik vrees dat t voor m'n opa nog erger zal worden dan vandaag mja dat is begrijpelijk natuurlijk dan