Citaat:
Originally posted by koelkast
Bij de doodstraf komen een aantal principieele bezwaren kijken. Je neemt het leven weg van een ander mens. Wie geeft jou dat recht om te bepalen over het leven van een ander menselijk wezen ?
De ter dood veroordeelde voelt er zelf niet zo veel van en heeft alleen de ellende om er naar toe te leven dat hij dood zal gaan. echter straf je de onschuldige nabestaanden (moeder, vader vrouw kinderen en bekenden) van de ter dood veroordeelde niet veel meer. Zij zullen treuren om het verlies van hun vader of hun zoon of dochter. Terwijl zij niets gedaan hebben.
|
Wie geeft de ter dood veroordeelde het recht om iemand anders te vermoorden? Niemand. Wie geeft hem het recht om kinderen te verkrachten en te wurgen? Niemand. Heb je dáár wel aan gedacht? Er zijn wetten, en Nederland is een vrij land, maar die wetten zijn nodig om het allemaal een beetje in de hand te houden. Als iedereen zomaar de wet overtreedt wordt het gewoon een zooitje ongeregeld en dat willen we niet hebben. En om t in de hand te houden worden mensen die zich niet aan de wet houden in extreme mate gestraft, en soms zelfs met de doodstraf.
Iedereen weet dat er bepaalde straffen staan op misdaden. Als iemand een misdaad pleegt waarvoor je ter dood veroordeeld kan worden dan weet die iemand ook wel dat je dat risico loopt. Als die persoon er dan toch voor kiest om die misdaad te plegen, dan denkt die persoon toch ook niet aan zijn familie en vrienden? Waarom moeten "wij" als buitenstaanders dan wél aan de familie denken?