Citaat:
Originally posted by AngelHeart
Dit is een leuk en interessant verhaal eigenlijk wel. Ik geloof trouwens ook wel dat we allemaal beetje voor beetje uit onze verlegenheid gaan groeien, maar ik denk ook dat er sowieso wel verlegenheid in ons blijft, maar daar beter mee om leren gaan. Zoiets....?
Maar die rooie kop van me vind ik gewoon vreselijk. Want ik weet dat mensen daar om gaan giechelen en dan durf ik helemaal niets meer en wil het liefst wegrennen ofzo.... . Maar dat staat natuurlijk erg stom als je zoiets doet bij iemand die beter wilt leren kennen, lijkt mij....
|
Dat eerste van "zoiets?", zo is het inderdaad precies.. je moet alleen wel eerst die eerste stap nemen, daarna merk je dat het allemaal wel meevalt. Je blijft verlegen, maar je leert gewoon beter hoe dat in elkaar zit, hoe je dingen moet zeggen.
Die rooie kop: ik denk dat het best mee zal vallen. Ik denk dat je het meer warm krijgt en daarom DENKT dat je ontzettend rood wordt. En omdat je het denkt, wordt je het vaak ook... Maar het is vaak veel minder erg dan dat je zelf denkt. Daarom is het slim om een "eerste" stap ook te nemen als je iemand privé hebt, dus waar niemand (bekends) bij is. Ik denk dat dat best zal helpen..