Ik weet precies wat je voelt.
Heb het ook een tijdje gedaan. Ik kon er ook met bijna niemand over praten. M'n ouders wisten het niet en ik wistook iet wat ik ermee moest.
Naar de dokter gaan wou ik niet. Ik pleegde liever zelfmoord dan dat ik een dokter ging bezoeken die me kon helpen.
Probeer de goeie en leuke dingen in het leven op te zoeken. Ookal denk je op dit moment dat die niet bestaan. Ze bestaan wel degelijk.
Ik ben er nu zo'n 2 jaar vanaf en t gaat goed met me. In het begin hadik wel neigingen om andere foute dingen te gaan doen. maar toch heb ik me groot kunnen houden.
Ik heb het nu naar m'n zin, ik laat me niet meer kennen. Weet precies wat ik wil, en als iemand me niet bevalt dan zeg ik het ook.
Ik weet dan wel niet wat jou reden is, maar er is altijd een oplossing.
Heel veel sterkte! XxX
|