silverke

K heb momenteel geen vriend, hoor.Ikwil er ook geen. Ik ben altijd van het principe geweest alles open en eerlijk. 'k Heb een relatie van vier jaar achter de rug, had hem alles eerlijk verteld. Hij deed alsof hij het begreep. Na twee-drie jaar verkering probeerde we langzaamaan zodat ik aan dat naakt kon wennen. Eerst knuffelen, dan naakt, dan niet naakt, maar zonder meer en zo beetje bij beetje. Na drie jaar en een half is dan toch de eerste keer gebeurd, maar ik heb toegegeven uit schuldgevoel, ik dacht dat het mijn recht niet was hem dit "af te pakken". Welke volwassen man (hij was zeven jaar ouder dan mij) wil een relatie zonder sex? Ik dacht dat hij me echt altijd had begrepen had, maar nog ene half jaar later, dus na vier jaar verkering,bleek dat hij al meer dan drie jaar me bedroog dat het niet meer mooi was. Dat is dan de beloning voor mijn openheid.
Mooiste was dat ik daarna nog een relatie van drie maanden heb gehad. Die jongen was super lief voor mij, toonde heel wat meer begrip, kwam veel opener en zachter over, ook. Tot ik bij een chat van hem uitkwam en hoe langer hoe meer bleek hoe hij echt met sex in zijn kopke zat. Ik was bang, bang dat het weer net hetzelfde zou zijn. De relatie is eraan kapot gegaan. In mijn ogen zijn de meeste (ok, niet allemaal, maar 't staat niet op hun voorhoofd geschreven) mannen overbesext (ik wil hier echt niemand aanvallen, hoor)/ Ik vind het gewoon niet meer de moeite met een man een relatie te beginnen, want ze lijken het toch helemaal niet te begrijpen. Ik kan hen dat niet kwalijk nemen, ze zijn nu eenmaal zo, sex is nu eenmaal superbelangrijk voor hen. Maar daar kan ik niet mee leven, echt niet.