Bedankt voor je antwoord. Het is voor mij nu echt te moeilijk om afstand te nemen, al merk ik wel dat het wat makkelijk gaat. Dat wil zeggen dat de vlinders weg zijn. Alleen, ik ben mijn vrolijkheid en opgewektheid ook een beetje kwijt want het voelde gewoon heerlijk om te kunnen vliegen
En als ik afstand zal nemen, dan ben ik bang haar voor altijd kwijt te zullen raken. Ooit zal dat moment wel aanbreken, al zeg je in de blindheid die liefde heet hele andere dingen, maar nu wil ik dat nog niet. Alleen, toen ik haar vanmorgen sprak aan de telefoon toen ze op weg naar school, vond ze dat ik pessimistisch doe, dat ik dingen nooit eens positief kan zien. En ze zei ook dat ze geen zin had om met een stuk chagrijn verder te gaan. Lijkt dit een beetje op een eenrichtingsrelatie? Ze heeft wel wat gelijk, ik ben inderdaad niet altijd de positivo. Ze heeft wel aangeboden om me gewoon mee te slepen naar van alles en nog wat. Dus dat is wel weer heel lief van haar. Alleen, als ik dan zo zakkig, saai en pessimistisch blijf, dan hoeft het van haar ook niet meer.
Maar goed, de tijd zal het leren. Straks met de feestdagen is het toch druk enzo, en is er niet zoveel tijd om mekaar lastig te vallen. Tenzij we leuke dingen gaan doen
Groetjes,
Jobbe