Hey gurlie.
Ik heb ook een behoorlijke kuttijd, maar ik probeer het positief te bekijken. En weet dat dit allemaal niet voor nix is en ik er wel iets van zal leren. Soms zie ik het ook niet zitten, maar dat komt altijd toch wel weer goed. Er zijn ook vast leuke momenten/mensen etc. En daar kun je je beter op richten dan op de slechte dingen in je leven .. en hou moed!
Ik snap dat dit alles bijelkaar echt mega-mega-mega-*** is, maar probeer met je ouders te praten of desnoods met iemand anders (professioneel of niet). Heb je hulp om het ziek-zijn te accepteren? Of eigenlijk, om er mee om te leren gaan en een goede balans te vinden?
Dat krijg ik binnenkort en ik denk dat dat heel goed is.
Al weet ik natuurlijk niet of jij zoiets ook nodig hebt.
Heel veeel suc6 met alles en 2003 wordt vast stukken beter!
