Ik ben het er ergens wel mee eens dat er bij lichamelijk gehandicapten zeker niks op tegen is. Ik vind dat geestelijk gehandicapten er oooook recht op hebben! Alleen kunnen zij volledig voor hem/haar zorgen. Ik ben er alleen een voorstander van als het gezin een soort "vertrouwens persoon" krijgt toegewezen, die hen kan helpen in de opvoeding en waarbij het kind terecht kan voor dingen die het nou eenmaal niet met de ouders kan bespreken..maar het is nog maar de vraag of het kind daar gelukkig van wordt. Want dat is het belangrijkst, je moet wel een gelukkig kunt kunnen krijgen! Laatst was er bij...ik geloof Kopspijkers? een vrouw die twee geestelijk gehandicapte ouders had. Ze had geen gemakkelijk leven, maar volgens mij was ze WEL gelukkig...
|