Citaat:
Originally posted by FiZz
aaah! the horror 
|
Speciaaaaaaaal voor FiZz een nieuwgeschreven column voor iedereen van ll.com
Werken
De frustratie is van mn gezicht te lezen: 's morgens word ik opgebeld door mijn zeer wispelturige baas die heel gestressed vraagt of ik 'alsjeblieft toch wil komen werken vanmiddag'. En dat terwijl ik net met mn vriendin had zitten bellen met de vraag of we vanmiddag iets leuks konden doen omdat ik haar al zo lang niet gesproken had. En dat terwijl hij me die vorige dag al te kennen had gegeven dat ie me niet nodig had (we worden weer gewaardeerd, de werknemers, terwijl het mn standaard werkmiddag was...). Enfin, ik kom opdagen (wel een kwartier later dan normaal) en dan zie ik dat hoofd van mn collega al, dat op 'goeienavond mevrouw' staat (als je na 12 uur komt vinden heledagwerkers je maar een matig persoon, en sorry hoor ik moet naar school en jij niet, dus?). Terwijl ik me in mijn kleding hijs zie ik dat mijn usual klusje boven reeds gedaan is dus kan ik me gelijk weer naar beneden begeven en vind ik daar drie zwaar gehavende collega's en een net zo gehavende baas en vraag me af wat ik als 5e werknemer nu in de winkel moet? Er kunnen maar 4 mensen maximaal helpen. Het gedonder begint al met twee mensen die me tegenstrijdige opdrachten geven waar ik, ongelofelijk maar waar,
nog sacho-er van word. Dan blijkt waarom mijn baas zo paniekerig was die ochtend: het is echt druk. Met recht werk ik me uit de naad, net als mijn gehavende heledagcollega's, en word toch met het rotste klusje opgezadeld; afwassen, gedegradeerd tot het 'achter-staan' terwijl er een collega is die net twee weken werkt en ik eindelijk dacht van die terreur af te zijn... Dan is de tijd van klanten helpen voorbij en mag ik de vloer doen. Een bijdehandte collega (jonger dan ik) roept
KEIhard dat het 'raar ruikt achter'.
NEE ik heb er echt niet zitten schijten hoor! Ik had de vloer al aangeveegd, maar het is niet goed, het moet nog een keer. Baas strooit kwistig met chloor om de lucht te 'neutraliseren'. Het zal de frituur ook niet zijn he, dat stinkt altijd, komen ze nou pas achter... Bovendien, is die chloorlucht
wel geweldig dan? Woest veeg ik de vloer dan
NOG maar een keertje aan. Dan krijg ik een fles schoonmaakmiddel nie open. En kennelijk had ik al eens eerder gevraagd of mn baas dat voor me wou doen, want ik werd afgesnauwd met een 'je leert het maar eens' en 'je komt hier niet meer weg voor die topax (zo heet het smerige goedje) open is'. Fijn. Ik smijt de fles op het aanrecht en denk dat ze allemaal de t**ring kunnen genieten. Ik maak dat ding dus mooi niet open. Vervolgens wijd ik mij aan de taak de afwas op te ruimen en de jongere collega grist de schoonmaakfles weer van het aanrecht en krijgt hem - heel pesterig-
wel open. Jammer dan, ik haal denkbeeldig mn schouders op.
Dan vraagt mijn baas aan het eind van al het werk of ik iets van boven wil halen. Toch wel vriendelijk denkt hij vrvolgens hardop dat het niet aardig is om mij daar weer voor te laten lopen omdat ik dat altijd doe, en wil het aan de jongere collega vragen. Ach, als ie et zo lief doet wil ik met alle liefde mijn usual klusje 'iets van boven halen' wel doen hoor, zolang et maar leuk gebracht wordt. Klaar om te gaan wuift mijn baas me na: 'bedankt dat je kon werken, je hebt me erg geholpen!'
En met een tevreden gevoel fiets ik terug naar huis.