Citaat:
Originally posted by lieve colafles
wat een collumn in de krant zo interessant maakt vaak is dat ze soms met heel veel woorden iets heel kleins kunnen beschrijven en het toch interessant houden.. Jij beschrijft met relatief weinig worden iets groots.. voorbeelden daar ga je niet echt op in..
voorbeeld: ik zat in alleen het cafe, koffie te drinken.
of: Ik zat, aan een langgerekte bouwvallige, maar dienstdoende tafel, te lurken aan mijn kopje koffie. Het was stil, doodstil in het cafe, een leeg gevoel bekroop mij..
blablabla (ok ik ben niet zo heel goed in schrijven ) het gaat erom hoe je iets beschrijft... details zijn leuker te lezen dan geen details.. maar ook weer niet teveel. wissel je zinslengte af..
ja naja dat soort dingen.. gewoon ook allinea verdeling helpt.. als ik een lap tekst zie ben ik minder gemotiveerd om het te lezen dan als er af entoe een regel niets tussenzit,...
maar goed dat is gewoon voor later deze tekst stond hier om gelezen te worden..
|
een column is meestal niet zo lang dat je verschrikkelijk veel details kan gebruiken om een gebeurtenis te beschrijven. dat bovenste wat jij als voorbeeld gebruikt, vind ik meer in een boek passen dan in een column van misschien 2 alinea's lang
je hebt gelijk over de indeling.. als ik een stuk tekst zie heb ik meteen minder zin om het te gaan lezen dan als er een beetje structuur in zit.