Het is geen frustratie daarover, maar de frustratie over het voortdurend moeten opboxen tegen mensen die maar beween dat het elkaar wel allemaal opheft. Mensen ervan proeren te overtuigen dat wij in de regel als club die voor veel mensen vrij ver reizen is, toch écht ove het algemeen gewoon fatale punten missen door blunders (ik wil het niet eens meer blunder noemen, het heeft ontzettend veel weg van bewust naaien). Als je zoiets probeert uit te leggen aan mensen, krijg je áltijd het verhaal van dat je je calimero voelt, en dat iedereen daar wel last van heeft. Zelfs wanneer tegen het einde van de rit gewoon 2 wedstrijden van ons worden verplaatst voor een griepje bij NAC (ik zal mar niet beweren at zij daardoor wél europees hebben, ik kijk wel uit!), beweren mensen dat dat toeval is. Ook wanneer dhr. Temmink onze speler Soetaers een half uur voor tijd in Heerenveen, bij een 2-2 stand weet te vertellen dar Roda toch niet gaat winnen schudden mensen meewarig hun hoofd. Dát s de frustratie, niet zozeer dat je het net niet redt, dat gebeurt iedereen wel eens, zou jij maar al te goed moeten weten met PSV en het CL-syndroom. Maar dít is de echte frustratie.
|