awww
tis naar, heel naar... ik raad je toch aan om et huis uit te gaan als dat je kan lukken, want uit eigen ervaring weet ik dat als je t echt zelf niet meer aankan, je echt ook voor jezelf moet kiezen, ook al moet je erg voor jezelf knokken.
Probeer iig met je moeder te blijven praten, want dat ze jou pijn doet is ni lief
maar je begrijpt het wel, ze heeft t gewoon moeilijk, en dan reageert ze t af op degene die niets trugdoet en echt om haar geeft.... eigenlijk zou je t als een compliment kunnen zien
maarja
/me is trouwens verbaasd dat t uit is, maargoed, shit happens. Fijn dat jullie toch nog zo goed met elkaar omgaan
en sterkte meissiej
