Naam: Xenogears
Genre: RPG
Ontwikkelaar: Squaresoft
Jaar van uitgave (VS): 1998
Platform: PSX
Review: Waar te beginnen... Bij een RPG die uit zo'n 80 uur speeltijd bestaat is het lastig om een korte omschrijving ervan te geven. Ik vond het spel qua verhaal vrij complex; het is iets waar je echt je verstand bij moet houden, anders heb je kans delen van het verhaal te missen en dat zou erg jammer zijn, aangezien het een ijzersterk concept is. Qua graphics is het spel aardig uitgewerkt: 3d omgevingen, een uitgebreide, gedetailleerde world-map en (prima geïntegreerd overigens) 2d speelfiguren. Wat betreft het battle systeem wordt er enerzijds gebruik gemaakt van het klassieke turn-based aspect. Anderzijds is de optie fight (naast het gebruik van magie, defense en 'run') een functie die toch net wat meer denkwerk vereist dan in een traditionele RPG. Je kunt namelijk zelf combinaties invoeren in het aantal te besteden 'combo-slots' Naarmate je verder in het spel komt breiden deze 'combo-slots' zich uit en kun je sterkere, langere combo's maken, waar je op een gegeven moment ook nog een elementaire magie-waarde aan toe kunt voegen. Ieder figuur heeft zijn eigen, unieke combo's (in Xenogears 'deathblows' genoemd) plus de zogenaamde 'abilities' die je gaandeweg in het spel vergaart. Abilities zijn functies die gebruik maken van 'ether', de magie-bron van dit spel. Dit is één mogelijkheid van een battle-scene. Behalve dat je het spel namelijk speelt als 'mensen', zijn er ook gedeeltes in het spel waarbij je in een 30 meter hoge robot kruipt (een 'gear') en op die manier verder moet zien te komen en dus ook battles voeren. Deze manier is anders dan het vechten met je figuren zonder robots. Deathblows zijn er niet voor gears, je hebt wel iets vergelijkbaars. Met zwakke aanvallen bouw je je attack-level op en kun je na de zwakke aanval een sterkere doen. Attack-levels kun je opbouwen tot level 3 (ieder level heeft weer een andere, sterkere aanval), waar bij er de kans bestaat dat je gear in hyper-mode shiet, eenmaal bij level 3 aangekomen, en je een bijzondere, extra sterke aanval kunt doen. Behalve deze aparte manier van aanvallen kun je ook gebruik maken van je gear-abilities, die vergelijkbaar zijn met de abilities van je figuren, maar dan op gear-niveau. Voor zowel je figuren als voor hun gears moet je equipment kopen of vinden. Het spel heeft af en toe echt zijn pittige momenten, waarbij je nauwelijks voorbij de bizarste bazen komt en je je met je laatste HP door een riool heen moet slepen. Al met al een geweldig spel, met een indrukwekkend, verpletterend verhaal, prettige gameplay, de nodige sidequests evenals de nodige speeluren, die het tot de massive RPG maken die Squaresoft's naam absoluut eer aandoet.
Minpunten: Met een team dat uit maximaal 3 figuren kan bestaan zijn negen opties voor in te zetten characters wel wat veel, ik bemerkte bij mijzelf dat ik minstens 2 figuren niet of nauwelijks gebruikt heb. Ook een lichte tegenvaller was cd-2. (dit is in principe geen spoiler!) Er hadden denk ik nog heel wat meer speeluren bij gekund, maar er wordt op cd-2 vooral veel uitgelegd en er worden tijdsprongen gemaakt, die mijns insziens best met wat leuke dungeons en bazen overbrugd hadden kunnen worden. Als laatste wat betreft de replay-value: die is waarschijnlijk vrij laag. Als je het verhaal begrepen hebt, je hebt de side-quests gedaan en de laatste baas verslagen, dan is het spel echt klaar. Op zich geen gigantisch minpunt, maar toch de moeite waard van het noemen.
Waardering: 4.5 / 5