Zojuist letterlijk gezegd door me moeder: De een schopt je het huis uit en de ander kan je niet gebruiken...
Ik vraag me af wat ik hier nog doe..jah nou jah dat vroeg ik mezelf al langer af. Maar der is gewoon heelmaal niks voor me waar ik heen kan. Mensen kunnen alleen maar mijn verhalen aanhoren en meer gewoon niet. En dat voelt gewoon zo machteloos. Het ene moment ben ik gewoon kei boos en heb ik zin om door dit soort dingen het hele huis ondersteboven te schoppen. Een ander moment zit ik het hele weekend te janken om wat me overkomt.
En ik kan er helemaal niks aan doen, helemaal niks.
__________________
Tjah...
|