We schrijven 1940, tweede wereldoorlog, belgië ook in de strijt gemengt, liggend in de loopgraven tegenover de Duitsers.
De Belgische commendant roept zijn maanschappen bijeen. Hij zegt: Mannekes, dadelijk komt er vanachter d'n vijandelijke linie een duif aangevlogen, met informatie. En d'n duif die kan praten. Nou, als het lot ons beslecht, dan land d'n duif midden tussen d'n Duitsen en d'n Belgischen linies in. Dan heb ik daar een vrijwilliger nodig, die d'n duif gaat halen!
Alé commandant, zegt sjefke. Alsie verkeerd terecht komt, dan gaat ik m halen!
Zo gezegt zo gedaan, ze zitten te duren.. Er komt een duif aan, en die landt.. En precies in t midden natuurlijk
. De commandant roept: alé Sjefke, tis uw beurt!
Alé commandant, geen probleem!! Dus sjefke rent naar de duif toe.. Pakt de duif op, houdt m tegen zijn oor..... Zet de duif weer neer.. Draait ze eigen om, meteen wordt die duif neergeschoten.. Sjefke tijgert terug, wordt ook geraakt, in ze been, in ze rug, maar affijn, hij komt terug in de loopgraven.
De commandant komt naar m toe. Alé sjefke wat zei d'n duif.. Zegt sjefke, kom kom, dichterbij dichterbij.. pssst pssst.. Aé sjefke wat zei die!!
Sjefke: ROEKOEEEE ROEKOEEEE
