Ik ben et echt helemaal met je eens!
En voor de rest voor Zuignap..
Ik denk dat je vriendin ongelooflijk in de knoop zit met zichzelf, ze moet haar slechte ervaringen verwerken. En het laatste wat je moet doen is het uitmaken, dan zakt ze steeds dieper weg. Laat haar merken dat je echt om haar geeft, dat ze je kan vertrouwen en dat je er altijd voor haar bent. Zeg het haar desnoods duidelijk en recht in haar gezicht. Praten is een manier van verwerken, en als ze niet met jou wil praten, zorg dan dat ze met anderen praat, op deze manier komt ze er nooit uit. Natuurlijk verklaart ze je voor gek als je tegen haar zegt dat ze misschien hulp moet zoeken. Wat jij misschien kunt doen, is hulp zoeken en aan die persoon vragen (bijv. iemand van de Rutgersstichting, etc.) op wat voor manier jij haar kunt helpen. Ik hoop voor jullie dat het goedkomt!