Het ergste wat ik heb meegemaakt....
Toen ik in de brugklas zat heeft een jongen zichzelf opgehangen. Hij werd niet gepest of geplaagd, en nogsteeds weet niemand waarom. Hij was verdomme 12. Daardoor heb ik nu nogsteeds slaapproblemen. Vrienden om me heen die ook bij me in de brugklas zaten zijn een aantal jaren laten ook suicidaal geworden, waardoor ik het ook ff niet zag zitten en mezelf toen redelijk vaak in mijn armen heb lopen krassen.
Wat het nog pijnlijker heeft gemaakt zijn opmerkingen van mijn vader toen mijn vroege klasgenoot net begraven was. Mijn vader was mee naar de condoleanse en is met mij langs zijn kist gelopen.
Toen ik een tijdje bij mijn pa logeerde (woon bij mijn moeder) zag hij een foto staan naast mijn bed, vroeg hij of dat mijn vriendje was, was het dus ...., die jongen die zelfmoord heeft gepleegd.
Heb er heel lang over gedaan om zijn zelfmoord en de gebeurtenissen eromheen allemaal te verwerken, weet niet eens zeker of het al helemaal geheelt is; die wond. Heb af en toe nogsteeds jankbuien door alle dingen die met zelfmoord te maken hebben.
xxx
|