Citaat:
Originally posted by annomeisje
Ik weet dat je niet van anorexia af kan komen, een paar jaar geleden had ik het ook, en toen ben ik in een psygiatrischekliniek opgenomen geweest.
Maar toch...ziek ben je niet, je kunt stoppen, als je je maar tegen je eigen gedachte verzet (en dat is nou iets onmogelijks voor een mens).
Tja...en ik ben eigelijk tegen het jezelf dwingen iets te doen wat je niet wilt... Ook al moet het soms.
En ja...de lichamelijke en geestelijke gevolgen ken ik, alleen ik heb er bij mezelf gewoon schijt aan. Er rest in mij een levensdoel, en meer niet, de rest intresseert me eigelijk niet zo meer.
|
Wel kijk, dat je een schijt hebt aan de geestelijke en lichamelijke gevolgen er aan, duid toch al een klein beetje er op dat je er niet mee akkoord gaat... Op één of andere manier ben je er toch niet mee akkoord. Als je er mee akkoord zou gaan, zouden de gevolgen voor jou niet uitmaken. Dan zou het jou allemaal geen bal kunnen schelen. En blijkbaar is dat hier zo het geval niet
Als je zélf al in zo'n kliniek gelegen hebt, dan heb je vast ook al een héleboel mensen gezien die er slecht aan toe waren. Gaat er dan bij jou zo geen klik in je hoofd dan van... "zo kan het niet langer?" Laat dit buiten beschouwing dat je erg mager zijn wel mooi vind, maar dingen die je al in zo'n psychiatrische centra ziet, zijn soms echt wel schrijnende beelden.
Daarom mijn vraag aan jou... Kan het niet zijn dat je je gewoon probeert te verzetten tegenover de maatschappij en niet tegenover anorexia?