Leerlingen.com Forum - Enkele bericht bekijken

30 December 2003, 16:42

okay wat ik nu ga vertellen, is nogal spooky, en of je het gelooft moet je zelf maar weten.

Ik geloof heel sterk in geesten, ik geloof ook heel sterk in goed en kwade geesten, en over geesten die over je waken.
Maar goed, mijn verhaal dus:

Toen ik in de 2e zat (das zo'n 3 jaar geleden) was ik goed bevriend, met een meisje Marianne. Zij was helemaal into het geesten oproepen enzo. Ik had toen een vriendje waar ik hopeloos verliefd op was, en toen hij het uitmaakte storte ik in een nogal diep dal. Ik voelde me klote, en heb toen in een nogal domme bui, iets verteld, één van mn grootste geheimen toen. 2 meisje wisten dat, Marianne en een vriendin van haar. Toen kwam ik er natuurlijk achter dat die vriendin het had doorgeluld. Ik was echt nog nooit zo kwaad geweest. Marianne nam ik niks kwalijk. Zij bleef op een avond bij mij slapen, en we besloten geesten op te roepen. 1 zodat mn ex-vriendje weer normaal ging doen, en 1 zodat dat kutwijf gruwelijk voor lul zo staan tijdens de schoolmusical. Voor de eerste hadden we een goed geest nodig, we gingen tegenover elkaar zitten, met een foto van die jongen, mn dierbaarste bezit, en een tekening (wat voor 1 laat ik even achterwegen) ze riep de geest aan, ik voelde meteen een rare energie, goed alles ging goed, en we wasten onze handen en schudde de energie eraf (jah sorry zo moet dat nou eenmaal) , bij de tweede mocht ik niet bijzijn omdat ik te onervaren was, en ze een slechte geest zou moeten oproepen, het was natuurlijk een soort van vloek, goed ging goed, en alles was okay. Totdat Marianne zondag bij een repetitie van de schoolmusical aankomt met in haar arm een decimeter groot kruis gekrast, goed ik weet dat je dat eventueel zelf zou kunnen doen, maar toch. Ze zei tegen mij zat ze bang was dat de geest nog bij haar was, en bezit over haar genomen had. We liepen naar de kantine, en ineens zag ik inderdaad toen marianne op het podium stond, een rode gloed over haar heen. Dat was al best creepy, maar toch, als je bang bent ga je dingen zien. In een pauze zegt ze tegen mij, ik wil kijken waarom hij bij mij zit, dus we gingen met een groepje van 5 man naar een klaslokaal, de enige waarvan de duer niet van buiten op slot kon, zodat er in ieder geval niemand kon gaan kutten. de ramen en de duer waren dicht. Marianne zocht contact met "haar" geest, en ineens liep ze in totale trance naar het bord, en begon tekens te tekenen, op het bord (DODENTEKENS, OMGEKEERDE PENTAGRAMMEN ENZ......) dus we werden al bang, ineens slaan de ramen in een klap open. Dus wij schrikken ons te pletter, en willen Marianne wakker krijgen, we sloegen haar zacht in haar gezicht, en eindelijk na een veel te lange tijd, werd ze wakker. Iedereen was misselijk, en had tranen in hun ogen, zo bang waren we geweest. We liepen naar de deur.......de deur zat op slot, terwijl datr absoluut niet zomaar kon, niemand was bij die deur geweest.
Bij de laatse voorstelling van de musical, flikkerd dat meisje, met der kop net buiten de coulisen, en iedereen zag haar liggen, ze stond ontzettend voor lul. en dat was precies wat Marianne had gevraagd. Bij het laatse nummer, slaat Peter een arm om me heen, kijkt me aan, en zegt het spijt me.

Je moet zelf maar weten of je dit gelooft, maar iedereen die denkt lollig te zijn door geesten op te roepen, doe het asjeblieft niet, want wat dood is, moet je laten rusten!

30 December 2003, 16:42	#43
Fallen_Engeltje Guest Berichten: n/a	okay wat ik nu ga vertellen, is nogal spooky, en of je het gelooft moet je zelf maar weten. Ik geloof heel sterk in geesten, ik geloof ook heel sterk in goed en kwade geesten, en over geesten die over je waken. Maar goed, mijn verhaal dus: Toen ik in de 2e zat (das zo'n 3 jaar geleden) was ik goed bevriend, met een meisje Marianne. Zij was helemaal into het geesten oproepen enzo. Ik had toen een vriendje waar ik hopeloos verliefd op was, en toen hij het uitmaakte storte ik in een nogal diep dal. Ik voelde me klote, en heb toen in een nogal domme bui, iets verteld, één van mn grootste geheimen toen. 2 meisje wisten dat, Marianne en een vriendin van haar. Toen kwam ik er natuurlijk achter dat die vriendin het had doorgeluld. Ik was echt nog nooit zo kwaad geweest. Marianne nam ik niks kwalijk. Zij bleef op een avond bij mij slapen, en we besloten geesten op te roepen. 1 zodat mn ex-vriendje weer normaal ging doen, en 1 zodat dat kutwijf gruwelijk voor lul zo staan tijdens de schoolmusical. Voor de eerste hadden we een goed geest nodig, we gingen tegenover elkaar zitten, met een foto van die jongen, mn dierbaarste bezit, en een tekening (wat voor 1 laat ik even achterwegen) ze riep de geest aan, ik voelde meteen een rare energie, goed alles ging goed, en we wasten onze handen en schudde de energie eraf (jah sorry zo moet dat nou eenmaal) , bij de tweede mocht ik niet bijzijn omdat ik te onervaren was, en ze een slechte geest zou moeten oproepen, het was natuurlijk een soort van vloek, goed ging goed, en alles was okay. Totdat Marianne zondag bij een repetitie van de schoolmusical aankomt met in haar arm een decimeter groot kruis gekrast, goed ik weet dat je dat eventueel zelf zou kunnen doen, maar toch. Ze zei tegen mij zat ze bang was dat de geest nog bij haar was, en bezit over haar genomen had. We liepen naar de kantine, en ineens zag ik inderdaad toen marianne op het podium stond, een rode gloed over haar heen. Dat was al best creepy, maar toch, als je bang bent ga je dingen zien. In een pauze zegt ze tegen mij, ik wil kijken waarom hij bij mij zit, dus we gingen met een groepje van 5 man naar een klaslokaal, de enige waarvan de duer niet van buiten op slot kon, zodat er in ieder geval niemand kon gaan kutten. de ramen en de duer waren dicht. Marianne zocht contact met "haar" geest, en ineens liep ze in totale trance naar het bord, en begon tekens te tekenen, op het bord (DODENTEKENS, OMGEKEERDE PENTAGRAMMEN ENZ......) dus we werden al bang, ineens slaan de ramen in een klap open. Dus wij schrikken ons te pletter, en willen Marianne wakker krijgen, we sloegen haar zacht in haar gezicht, en eindelijk na een veel te lange tijd, werd ze wakker. Iedereen was misselijk, en had tranen in hun ogen, zo bang waren we geweest. We liepen naar de deur.......de deur zat op slot, terwijl datr absoluut niet zomaar kon, niemand was bij die deur geweest. Bij de laatse voorstelling van de musical, flikkerd dat meisje, met der kop net buiten de coulisen, en iedereen zag haar liggen, ze stond ontzettend voor lul. en dat was precies wat Marianne had gevraagd. Bij het laatse nummer, slaat Peter een arm om me heen, kijkt me aan, en zegt het spijt me. Je moet zelf maar weten of je dit gelooft, maar iedereen die denkt lollig te zijn door geesten op te roepen, doe het asjeblieft niet, want wat dood is, moet je laten rusten!