WhizzCat

(Anders wordt het zo'n zootje)

Anyway, het feit alleen al dat jij er zo over denkt geeft aan dat jij er überhaupt over denkt. Wij kunnen niet zeggen dat het paard over je schouder mee leest en dus ook bewust ergens mee bezig is.

Het unieke van mensen is dat ze zelfstandig zijn, dit is het de meest simpele verklaring, gelegen in het feit dat de mens al weet ik niet hoe lang weet te overleven en bewust gebruikt maakt van allerlei middelen die tot zijn beschikking staan.

Die wil om te overleven is bij mensen sterker aanwezig dan bij dieren, keerzijde van de medaille is dat er ettelijke dieren soorten op uitsterven staa, of reeds uitgestorven zijn, door toedoen van de mens die niet volgens een instinct kan handelen, maar daarnaast ook bewust acties onderneemt. Een walvis zou dat niet kunnen omdat dat tegen hun natuur indruist. Ze zijn niet bang van ons, ze zijn nieuwsgierig, wat overigens uiteindelijk hun dood wordt doorgaans.

Enfin, ik denk dat het kenmerk "overleven" en de "wil" om te overleven sterke argumenten zijn om te bepalen dat ik werkelijk ik is.

Kijk maar naar gevangenen die in isolatie hebben gezeten, okay, de kans is niet groot dat ze ooit weer goed terechtkomen, maar er zijn wel voorbeelden van denk ik.

Als mensen op sterven liggen is er meestal nog iets dat hun vasthoudt in deze wereld, wat dat is, is een ander verhaal, maar goed. Mensen die zich aan het leven vastklampen zijn doorgaans eerder met dood gaan, raar, maar waar en mensen die het niets uitmaakt leven het langst.

Dat is misschien wel een stukje instinct, maar feit blijft dat wij willen overleven, voor zelfbehoud en voor degenen die er na ons komen, dat wij ons daar bewust van zijn, dat pleit denk ik erg voor "ik ben ik"

(en nu is mijn arm kapot, bedankt , trouwens, al die korte reacties hier heb ik niet zoveel aan... )