ik heb zelf nog nooit de drang gehad om zelf moord te plegen, me nicht echter wel en ook me vriendin...
Mijn nicht had meer dan 1 probleem en kon zich met snijden in de armen en pillen sikken niet meer helpen.. verdrinken kon ze zich zelf ook niet omdat dat te lang duurde, dus had ze besloten om voor de trein te springen, de eerste keer kon ze het niet en is ze naar huis gegaan, de tweede keer wou ze springen maar de trein was afgeremd door een zelfmoord poging 100 terug...
en de derde keer is ze tegen gehouden door een ns amtenaar.. Godzijdank!.. toen dat dus ook niet lukte heeft ze haar appartementje in brand proberen te steken...
is haar ook nietl gelukt.. en nu heeft ze gelukkig 24 uur perdag hulp.. wan bij het riagg kon je alleen op afspraak ect.. alleen als je dat zelf aan gaf.. en dat kon ze niet.. nu zit ze in den haag ergens.. in een soort instituut, ik ga binnen kort eens langs omdat ze naar mij had gevraagd omdat ik de enige was die telkens wist waarover ze droomde en haar pogingen.. ik ga haar proberen te helpen, met steun enal
een vriendin daar in tegen heb ik gelukkig ook nog kunnen tegen houden, ze wou +/- 12 weken geleden zelfmoord plegen, had problemen thuis, moeder zware kanker, vader moeder in scheiding daardoor, zij ook kanker en moest geopereerd worden, daardoor is ze waarschijnlijk onvruchtbaar ect.. ect.. je kent de problemen allemaal wel.. nou in elk geval nieman was thuis en hier ging te telefoon.. ze wou het gaan doen... maar moest eerst mij nog op bellen om te zeggen dat ze op school niet om haar moesten rouwen... ik heb met twee telefoons gelijk een vriendin bij haar in het dorp gebeld,... en die naar haar toe gestuurd.. samen hebben we 4 uur aan de telefoon gehangen..
nu wil ze er niet meer over praten.. ik wil er wel over praten wie weet wat ze zich nog in der hoofd haald
en dat wil ik echt niet.. maar zei wil er met geen 10 paarden over praten wat nu ?