Citaat:
Originally posted by annomeisje
Hier kan ik me kwaad over maken (niet persoonelijk bedoeld hoor) maar ik heb een heel mooi tegenstellend voorbeeldje voor deze stelling.
In het jaar 1990 begon me vader te praten dat hij zelfmoord wou plegen, hij deed geen een poging of wat dan ook, me ouders waren net gescheiden en me moeder dacht dat hij wou dat ze weer bijelkaar kwamen (dat wou hij ook trouwens), dat ging een paar jaar door, tot hij ineens, zonder een kick te geven in 1994 zelfmoord pleegde... Hij had het er vaak over, bijna altijd als hij me moeder zag, en niemand deed iets omdat ze net zo dachten als jij denkt....
|
erg zeg! lijkt me ook dat je je dan achteraf ontzettend schuldig voelt terwijl je daar in principe toch echt niets aan kan doen
Toch is dat wat koelkast zegt ook wel waar. het geldt alleen zeker niet altijd, en daarom moet je eigenlijk elke waarschuwing serieus nemen. Just in case
Maarjah. Daar wordt jouw scenario niet mooier van. Echt vreselijk moet dat voor je geweest zijn meissie!!
