Tja...Zo is de wereld eenmaal, alleen die stelling kan ik niet zo goed hebben, er is altijd kans dat het gebeurt, helaas.
En bij me vader was het wel een erg extreem geval, want hij heeft echter daarvoor geen 1 poging gedaan ofzo, ook niet al zijn dierbare spullen weg gegeven... Het enige wat hij deed was mij een weekje laten logeren (de mooiste week uit me leven trouwens
)...
(en me moeder voelt zich niet schuldig, ze haat me vader en ik voelde me eerst ook niet schuldig want ik het niet begreep, alleen toen ik 13 was dacht ik dat het mijn fout was).