nee wat *wij* hier eigenlijk zeggen is dat *wij* zodaniog NIET met onze emoties om kunnen gaan dat *we* er proberen af te komen door *onszelf* te pijnigen, omdat dit de enige manier is voor *ons* om het gevoel kwijt te raken.
toen ik nog goed in mijn vel zat en me dus beter kon uiten deed ik dit ook op een andere manier.
maar ergens zit iedereen hier niet goed in elkaar, en zeker alsje er littekens aan overhoud ofzo is het eeuwig zonde van je lichaam
het is zeker niet goed, maar om er over te praten met mensen die het ook doen/deden scheelt het veel..
[edit] en het voelt niet goed! het is gewoon dat de lichamelijke pijn dragelijker is dan de geestelijke, mar dan heb je nogsteeds pijn!