MOORD
Per jaar worden er in Nederland rond de 200 mensen vermoord, om precies te zijn in
2002 waren dit er 195. Een definitie van moord is volgens het Van Dale woordenboek:
“het opzettelijk en met voorbedachten rade een ander van het leven beroven”. Het aantal moorden per jaar was voor mij schrikbarend hoog, aangezien ik verwachtte dat dit aantal rond de 30 zou liggen. Schokkender was voor mij echter het aantal dieren dat per jaar geslacht werd voor consumptie. Dit aantal lag in 2003 op zo een 125.656.907 dieren. Daarbij kwamen nog zo’n 715.000 dieren die dood gingen doordat zij gebruikt werden als proefdieren,en een aantal dieren dat om het leven kwam door zinloos geweld. Gek genoeg wordt over dergelijk dierenleed weinig ophef gemaakt, sterker nog het opzettelijk en met voorbedachten rade een dier van het leven beroven wordt in Nederland niet als moord beschouwd. Doordat Volkert van der Graaf, moordenaar van Pim Fortuyn, veel media aandacht trok met deze opmerkelijke moord, ben ik mij gaan verdiepen in de persoon achter de moordenaar. Ik verdiepte mij in de denkbeelden van Volkert van der Graaf, losgezien van de moord op Pim Fortuyn. Ik las een artikel van hem waarin hij schreef: “het deugt niet wat er in de bio-industrie gebeurt met dieren”. Ik ben gaan denken over het standpunt, en het bewoog mij er uiteindelijk toe in dit betoog de slachting van 125.656.907 dieren te betrekken. Vandaar mijn volgende vraagstelling:
<< Waarom is moord wel een maatschappelijk probleem maar wordt het doden van
dieren gezien als iets vanzelfsprekends? >>
Wekelijks kun je uitgebreide verslagen op het nieuws horen over verschillende moorden. Er wordt nauw uiteengezet hoe de moord verlopen is, wat het motief was, wie de vermoedelijke dader is, en waar deze moord plaatsvond. Er zijn een aantal redenen te bedenken waarom er zoveel aandacht besteed wordt aan moord en er een stilzwijgen heerst op het gebied van het doden van dieren.
Ten eerste reden is dat mensen zich over het algemeen meer betrokken voelen bij mensen dan bij dieren. Moord wordt gezien als een aspect dat de maatschappij onveiliger maakt. Bij moord ontstaat er een soort onrust binnen de samenleving, terwijl bij het doden van dieren niet eens meer wordt nagedacht. Mensen realiseren zich niet meer dat voor het eten van vlees een dier gedood wordt. Een moord wordt door mensen eerder met de dood geassocieerd dan het slavinkje op hun bord.
Ten tweede is er een enorm economisch belang bij het verzwijgen van de gebeurtenissen in de bio-industrie. Als het doden van dieren in Nederland gelijk komt te staan aan moord, zal niemand meer vlees eten. Het gevolg hiervan zal zijn dat er een overschot aan vee ontstaan waardoor vele boeren in de problemen komen. Dit zal de overheid miljoenen gaan kosten, aangezien de dieren alsnog afgevoerd en verwerkt moeten worden en de schades die boeren oplopen door een dergelijke wet vergoed moeten worden. Veehouderijen zullen failliet gaan, en veel boeren zullen massaal ander werk moeten gaan zoeken. Daarom zal de overheid dergelijke plannen nooit steunen. Dit is ook de verklaring waarom de erbarmelijke toestanden waarin dieren leven in de bio-industrie zo veel mogelijk uit de media gehouden worden.
Dierenactivisme is sinds de moord op Fortuyn in de aandacht gekomen. Politie en justitie zijn hard bezig met het opsporen van radicale milieugroeperingen, die zich bezighouden met het vrijlaten van dieren in gevangenschap, vernieling, bedreiging en zelfs fysiek geweld. In de tweede kamer zijn er verschillende fracties die moties hebben ingediend die het dierenrechten activisme onder de antiterrorisme wet zouden willen laten vallen. Hieruit blijkt duidelijk dat voor de wet moord op mensen niet gelijk wordt gesteld aan het opzettelijk doden van dieren, zij het als proefdier of als product voor de consumptie.
Natuurlijk is het ook van invloed dat mensen, over het algemeen, graag vlees eten. Daardoor willen zij liever niet inzien dat wat zij aan het eten zijn ooit een levend wezen is geweest. En zij daarmee goedkeuring geven aan het doden van dieren om zo hun behoeftes te bevredigen. Dit is het essentiële verschil tussen moord en het opzettelijk met voorbedachte raden doden van dieren; bij moord hebben niet veel mensen belang, daarentegen hebben wel veel mensen belang bij het opzettelijk doden van dieren.
Mijn mening over dit onderwerp is vrij duidelijk, zij het een tikkeltje extreem. Ik ben tegen het doden van zowel dieren als mensen. Ik ben van mening dat, aangezien de mens bij het rijk der dieren hoort, wij niet het recht hebben het leven van een dier in onze handen te nemen. Ook wij zijn dieren, ondanks er vaak gedacht wordt dat de mens superieur is aan andere diersoorten. Helemaal schrikbarend vind ik de positie waarin wij andere diersoorten plaatsen voor onze behoeftes, dat recht hebben wij niet en zouden wij ook niet mogen nemen. Zoals Leonardi da Vinci ooit mededeelde: “ de tijd zal komen, waarin de mensen de moord op dieren net zo misdadig zullen vinden als de moord op mensen”
En zo zal het ooit zijn, helaas zullen er tot die tijd zullen er wereldwijd miljarden dieren geslacht worden ten behoeven van de mens.
|