Weet je , mijn oma is dus morgen 2 maanden geleden overleden.Ik woonde al 14 jaar bij der. EN ik voel NIX. Geen moer. Ik heb er wel om gehuild , maar ik voel gewoon nix, het is leeg als ik aan haar denk. Ik ga ook nieg vaak naar het graf ... ik herinneriner me haar liever in de stralende zon , hoe ze was toen ze alles nog kon.
Dus Anno , er is geen mannier HOE je je moet voelen. Ik voelde me eerst schuldig dat ik niet verdrietig was , maar dat hoeft niet. Iedereen verwerkt zoits anders. Laat vooral alle gevoelens die je hebt toe , sluit het niet af zeg maar.
En ik denk bij mezelf dat de klap misschien nog wel komt.
|