alsof het dreigen met moord nog niet genoeg was
vervolg je je weg, en komt er weer een cliché aan te pas.
deze keer is het mn moeder die je zwartmaakt
en al is het niet iets dat mn hart raakt
hoop ik toch dat je er mee staakt.
want met cliches zul je er niet komen
en van de top kun je wel dromen
maar met jouw skills kun je niet ontkomen
aan een plekje op de bodem.
hetzelfde geldt voor al je dissende vragen
die techniek werd wel gebruikt in oude dagen,
maar nu is ie achterhaald en past ie niet meer in de scene
een klein lichtpuntje; misschien wil Willem Wever ze nog zien..
