[Tyskie]

En hier ben ik het mee eens:

Hiddink, doe eens iets goeds en ga!

_Gepost door Ruud Doevendans
_26-03-2004_08:48:20_


Ik ben een tijdje ernstig gecharmeerd geweest van Guus Hiddink. Foolish me! Toen PSV in 1988 de Europa Cup won dacht ik dat Hiddink de mastermind achter de successen was. Daarna echter liet hij de onderlinge verhoudingen binnen PSV versloffen, beschermde vedette Romario tot in het absurde, en daarmee verpieterde het topelftal. Pas later ben ik gaan beseffen dat Eric Gerets, Ronald Koeman, Sören Lerby en Wim Kieft verantwoordelijk waren voor de toenmalige hoogtijdagen en dat Guus Hiddink toevallig op het juiste moment op de juiste plaats was. Dat Hans Kraaij de meeste goede aankopen had gedaan en dat Hiddink niet verder was gekomen dan het echelon Ellerman/Janssen/Valckx. Nadat hij bij PSV wegging, waren zijn successen op de vingers van een geamputeerde hand te tellen. Hiddink bleek niet de grote trainer waarvoor ik hem aanvankelijk aanzag. Na zijn rentree bij PSV ben ik hiervan eens te meer overtuigd geraakt.

Als je ergens nieuw bent, moet je goed beginnen. En goed beginnen, begint bij: ambitieus zijn en je goede wil tonen. Guus Hiddink verkoos om pas bij PSV te starten toen de voorbereiding al drie weken op gang was. Eerst moest hij, een waanzinnig topsalaris ten spijt, op vakantie. Want meneer had al vijf maanden aan een stuk gewerkt in Zuid-Korea. Hij liet de meest belangrijke werkzaamheden van het jaar over aan het slappe duo Erwin “Pappen” Koeman en Fred “Nathouden” Rutten. Gevolg was dat PSV er helemaal niet klaar voor was toen de eerste belangrijke opgaven van het seizoen voor de deur stonden. In de Champions League ging PSV in de eerste twee thuisduels dan ook genadeloos onderuit. Hiddink verschuilde zich achter de zelfverkozen situatie dat hij nog maar kort met de groep bezig was. Een zwaktebod.

In de persoonlijke begeleiding van de spelers faalde hij. Remco van der Schaaf, van wie bekend was dat hij een beenharde bikkelaar was, werd na één forse overtreding in de pers door zijn trainer helemaal afgemaakt. Van der Schaaf is een totaal andere voetballer geworden, en dat is niet in zijn voordeel gebleken. Het is blijkbaar Hiddink eigen om jonge spelers via de media te bejegenen. Hij vergeet daarbij dat je hen én jezelf daarmee erg kwetsbaar maakt. Zoals Van der Schaaf opeens door iedereen op de voet gevolgd werd en iedere shirtjetrekkerij meteen een misdaad werd, zorgde Hiddink met zijn openbare commentaar op de valpartijen van Arjen Robben ervoor dat de linksbuiten wekenlang geen vrije trap mee kreeg. Verder is de oefenmeester zeer bedreven in het wisselen van spelers, kort voor de rust. Zo kan de hele wereld meegenieten van het feit dat de trainer ontevreden is, acteert hij de harde coach en staat de speler flink in zijn hemd. Opvallend is wel dat Hiddink zijn slachtoffers met zorg uitkiest. Van der Schaaf en de brave Vogel waren de pineut, maar de continu falende pseudo-vedetten Van Bommel en Kezman mogen tot in den treure rekenen op bescherming. Dit verbaast me niet, want Hiddink probeert altijd vriendjes te zijn met de belangrijkste spelers. Maakt onderdeel uit van zijn survival-techniek. Net zoals zijn vocabulaire: “De spelers zijn niet gis, we waren niet fijn in het strafschopgebied, we zijn niet uitgenast.” Zo lijkt het heel wat, maar het stelt inhoudelijk niets voor. Omdat Hiddink de spelers absoluut niet beter maakt. Het is een rookgordijn.

Omdat Ajax zichzelf vorig seizoen over de kop draaide in de Champions League kon PSV ondanks alles bouwen aan een imposante voorsprong in de eredivisie. Het voetbal zag er weliswaar veelal niet uit, maar defensief was de ploeg voldoende degelijk om nauwelijks goals tegen te krijgen. De scoringsdriften van Mateja Kezman deden de rest. Desalniettemin zakte PSV na de winterstop als een plumpudding ineen en moest het op de slotdag een schandalige salonremise overeenkomen met degradatiekandidaat FC Groningen om de titel uiteindelijk over de finish te sleuren. Hiddink schaamde zich er niet voor. Het hoorde, zo liet hij ons weten, bij de voetballerij. Roofovervallen en moord horen ook bij de maatschappij. Moeten we het daarom accepteren?

Inmiddels zit Hiddinks tweede seizoen er vrijwel op. In de Champions League werd de eerste ronde weer niet overleefd. De ezel stootte zich nogmaals aan dezelfde steen: veel te slap begonnen. PSV ontwaakte pas toen het kalf al verdronken was. In de strijd om de Amstel Cup ging PSV al even roemloos ten onder. Middenmoter NAC kwam met 0-1 winnen. En alsof dat allemaal nog niet erg genoeg is, mag PSV inmiddels bevreesd zijn voor het behoud van de tweede plaats in de competitie. Daar waar de ploeg in de winter nog kansrijk was voor de titel, “gloort” nu opeens plaats 4. In de afgelopen 30 jaar kwam het maar twee keer voor dat PSV niet in de top 3 eindigde. Erger dan de ranglijst is het spel. PSV heeft nog nooit zo slecht gespeeld als dit seizoen. Onder Hiddink presteert vrijwel iedereen slechter dan hij onder zijn vorige trainer presteerde. Waterreus, Hofland, Van Bommel, Vennegoor of Hesselink, Van der Schaaf, Vogel en Bogelund bewijzen dat het zo is.

Bij Hiddink krijgen jonge spelers geen kans. Hij laat een enkeling hooguit een paar minuten meedraaien en serveert hem daarna af. Al zucht PSV onder een wagonlading blessures, Hiddink haalt nog liever Willy van der Kuylen van stal dan dat hij het grootste talent uit de jeugd eens opstelt. Onlangs speelde Johann Vonlanthen goed tegen Feyenoord. Het gevolg is dat Hiddink de volgende wedstrijd John de Jong linksbuiten zet. Als je zo redeneert, dan komt het nooit goed. Behalve dat Hiddink altijd voor de gevestigde orde kiest, is zijn aankoopbeleid zwak. De Koreaan Park is een miskoop, zijn landgenoot Lee een gemiddelde back. Als je een half jaar met die mannen hebt gewerkt, zou je ze beter moeten kunnen inschatten. Hiddink haalde Addo terug, een giller. Onlangs is Alex gekocht. Misschien is hij een wereldtopper maar ik weet wel dat PSV geen prioriteiten in de verdediging heeft liggen. Je kunt je schaarse geld beter uitgeven aan iets, wat je bitter nodig hebt. Creativiteit op het middenveld, om maar eens iets te noemen.

Hiddink heeft aan PSV niets toegevoegd. Een kampioenschap zegt me niets. Als ik morgen aangesteld word als trainer van PSV dan draai ik ook in de top mee. Want iedereen draait met PSV in de top mee. De meerwaarde moet hem zitten in aantrekkelijk en goed voetbal, doorstroming van talent, ontwikkeling van spelers en Europees succes. Uitstraling naar buiten waardoor gereputeerde spelers zich aangetrokken voelen tot PSV. Niets van dat alles. In plaats daarvan straalt Hiddink alleen zelfgenoegzaamheid uit. Zelfkritiek is een woord dat de man niet lijkt te kennen. Anderen worden publiekelijk afgebrand. Desondanks heeft Harry van Raaij besloten dat aan Guus Hiddink heel PSV opgehangen moet worden. En Hiddinks babbel is blijkbaar glad genoeg om zelfs de aanvankelijk strijdbare Raad van Commissarissen de mond te snoeren. Een gevaarlijke ontwikkeling!

Resultaten: slecht. Spelpeil: belabberd. Spelvreugde: ver te zoeken. Doorstroming van talent: nagenoeg nul. Ontwikkeling van spelers: per saldo negatief. Uitstraling naar Nederland en Europa: steeds minder. Hoeveel redenen moet er nog meer zijn om een trainer uit zijn functie te zetten? Guus Hiddink kan zijn eerste verdienste voor PSV hebben door op te stappen. Heeft Honduras niet toevallig een bondscoach nodig?