Aluminiumfolie
Aluminiumfolie, in de volksmond ook wel zilverpapier genoemd, is een heel erg mooi woord; spreek het maar eens tien keer na elkaar uit. Mocht je mij vragen wat het mooiste woord uit onze taal is, zou ik je antwoorden: aluminiumfolie natuurlijk. Nu weet ik ook wel dat desalniettemin tot dat mooiste woord verkozen is, maar ik prefereer aluminiumfolie.
Hierbij lanceer ik een kleine oproep om dat woord juist te schrijven: zo moeilijk is het niet en het oogt veel mooier in het Algemeen Nederlands.
In de chemie kort men vaak elementen af: aluminium wordt Al, lading 2+. Alfolie klinkt uiteraard al veel minder Algemeen Nederlands, om van beschaafd nog te zwijgen. Bij het zien van dat boerse woord vraag ik me af of er een nieuwe soort olie is uitgevonden. Ik heb nochtans genoeg aan olijfolie en babyolie.
Zilverpapier wordt dan naar analogie Agpapier, ook dat ziet er verschrikkelijk uit.
Het prachtige edelmetaal wordt onrecht aangedaan door het als Ag te bestempelen, net of enkel de structuur telt. Mij laat het nochtans syberisch koud of zilver enkelvoudige covalente bindingen of waterstofbruggen kan aangaan, laat staan dat ik wil weten met welke elementen en welke ladingen.
Maar goed, ik dwaal af, terug naar de aluminiumfolie. Ik ben ervan overtuigd dat je leraar chemie of fysica je een heleboel eigenschappen en toepassingen kan opsommen, de ene al abstracter dan de andere. Dat kan ik niet, en gelukkig maar, ik zou het ook niet willen.
Wat mij wel bekend is, naast de schrijfwijze, is dat het slecht is voor ons milieu. Stop dus met die boterhammetjes lustig in een halve rol aluminiumfolie te wikkelen, om die daarna mooi op een bolletje te rollen, er een beetje mee te spelen en uiteindelijk in de vuilnisbak te gooien. Weet je trouwens in welke vuilnisbak het moet?
Esthetisch gezien is een brooddoos ook veel mooier. Ik heb alleszins nog geen aluminiumfolie gezien met afbeeldingen van Winnie The Pooh, Musti, Nijntje, Tweety of K3 gezien. Je kan het natuurlijk zelf schilderen, maar bij gebrek aan teken- en schildertalent en door luiheid is dat praktisch niet echt haalbaar.
De creatievelingen onder ons kunnen trouwens hun brooddoos artistiek volkladderen. De brooddoos, het perfecte alternatief voor de aluminiumfolie.
Desalniettemin zie ik nog steeds een hoop aluminiumfolie in de refters en andere eetplaatsen. Waarom, vraag ik mij dan af.
Wel, aluminiumfolie is zonder twijfel een veel mooier woord. Daarenboven is het ook makkelijker, je kan na de middag met een legere rugzak rondlopen, wat een ergonomisch voordeel is.
Maar zo veel weegt een lege brooddoos ook niet, je moet enkel over een beetje schiktalent bezitten om alles in je rugzak te krijgen. Dat kan ook leuk zijn, denk maar aan de Legoblokken uit onze, reeds lang vervlogen kinderjaren.
Nu moet je dit betoog niet interpreteren als anti-aluminiumfolie. Ongetwijfeld heeft dat spul een heleboel goede kanten heeft, alleen heb ik ze nog niet ontdekt. Desalniettemin ligt dat ongetwijfeld enkel en alleen aan mij. Mea culpa. Mea maxima culpa.
Bedankt voor uw aandacht.
Bedankt voor uw applaus.
Bedankt voor de bloemen (die ongetwijfeld verstuurd worden met een stukje aluminiumfolie rond).
|