Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Alexis
Een inschrijfformulier kan je als het goed is bij je apotheek halen 
Wat ik jammer vind is dat de nabestaanden niet mogen weten naar wie de organen zijn gegaan..
Als ik bijvoorbeeld mijn hart afsta aan iemand is dat toch een groot iets..
Ik zou graag willen dat mijn ouders dan die persoon zouden kunnen opzoeken eens in de zoveel tijd...
Maar helaas is dit niet mogelijk.....
|
nop, er zijn geen formulieren meer, je krijgt als je 18 bent geworden gewoon een brief thuisgestuurd waarop je je keuze aan kan vinken, en opsturen.
Dan krijg je geloof ik een pasje teruggestuurd met je keuzenummer, en die heb ik altijd bij me. Keuze 1. Gebruik lekker alles maar, ik vind het een fijn idee dat mijn lijf dient als levensmiddel voor een ander, terwijl ik er toch niets meer mee zal doen. Ik wil ook niet begraven worden, ik vind het een walgelijk iets dat je dan in de aarde langzaam wegrot, gatverredamme
heb laatst iets gelezen over een bepaald soort vriezen, das milieuvriendelijker dan verbranden en je houdt niet van die gore as over, maar juist een kleurloos soort stof. Zo wil ik wel dat de rest van mijn lijf wordt afgebroken
Het lijkt me trouwens echt niet cool voor mijn nabestaanden om te weten 'in wie een deel van mij zit'
daar heeft die ontvanger niets aan, en mijn nabestaanden ook niet, daar kom ik toch niet mee terug
Wat ik heel goed vind van de regeling dat men altijd automatisch donor is, is dat de procedure veel beter wordt, artsen weten nu altijd wat ze met een hersendode patient mogen, omdat dit gewoon geregistreerd staat, dus zullen de opvangmogelijkheden voor nabestaanden veel beter zijn. In veel landen is het overigens allang gebruikelijk dat iedereen donor is.
Soms hoor je nog weleens doemverhalen over nabestaanden die door een arts heel bot zijn behandeld, en de pijnlijke vraag op een rotmoment moesten beantwoorden, nouja dat voorkom je hier wel mee natuurlijk
want dat vind ik wel een kwalijke zaak!!
Trouwens, ik zou toch niet graag in een open kist willen worden opgebaard, wat is er nou leuk aan voor mijn nabestaanden om te weten hoe ik er in de kist bij lig
het is toch veel fijner om mij te herinneren als hoe ik was, niet hoe ik er dood bij lag
als dat je laatste herinnering aan mij is, vind ik dat echt geen fijn idee.