psychisch en lichamelijk leed is bij mij verbonden. Misschien begin ik vervelend te worden - sorry dan
- maar in de periode dat ik me goed naar de klote voelde zorgde ik dat lichamelijke wonden mijn innerlijke pijn weerspiegelden. Omdat de innerlijke pijn dan een uitlaat had. Omdat het van binnen dan wat minder pijn deed.
Ik zeg trouwens wel vaker dat ik liever vermoord word dan verkracht. Als ik vermoord word heb ik nergens last meer van, als ik verkracht word heb ik WEER een keiharde strijd die ik moet leveren. En als ik dan straatvrees krijg (wat ik dan rustig voorzie) heb ik geen zin meer om door te gaan. Wat voor leven heb je dan nog
