Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door 0Vera
psychisch en lichamelijk leed is bij mij verbonden. Misschien begin ik vervelend te worden - sorry dan  - maar in de periode dat ik me goed naar de klote voelde zorgde ik dat lichamelijke wonden mijn innerlijke pijn weerspiegelden. Omdat de innerlijke pijn dan een uitlaat had. Omdat het van binnen dan wat minder pijn deed.
Ik zeg trouwens wel vaker dat ik liever vermoord word dan verkracht. Als ik vermoord word heb ik nergens last meer van, als ik verkracht word heb ik WEER een keiharde strijd die ik moet leveren. En als ik dan straatvrees krijg (wat ik dan rustig voorzie) heb ik geen zin meer om door te gaan. Wat voor leven heb je dan nog 
|
vermoord worden lijkt me niet echt prettig, verkracht worden is ook niet prettig, maar als je sterk bent en hulp krijgt kom je daar wel weer een beetje boven op.
Tuurlijk zal je het niet vergeten, maar je kan weer proberen je leven op te pakken met hulp van je vrienden.
Persoonlijk, heb ik veel meegemaakt waar door ik soms geen andere uitweg zag , maar ik heb er tegen gevochten en ben weer aardig op mijn eigen benen!
lichamelijke leed is psychisch leed voor mij!
want no way dat je het ooit vergeet wat je is aangedaan!