ik put kracht uit de momenten dat ik nadenk over wat ik nu heb, ik heb een groepn vrienden waar ik altijd terecht kan, waar ik mee kan huilen maar ook gruwelijk mee kan lachen (het zijn allemaal jongens, best leuk
) ik heb vriendinnen zat, het gaat goed op school, en geestelijk zi ik dan goed in mn velletje, op die momenten denk ik "zo moet et voorlopig maar is doorgaan, nu voel ik me pas goed"