Nou ik zal jullie wat vertellen.
Ik denk tegenwoordig misschien ook wel veel na over het leven en God enzo, maar ik ben
niet gevaarlijk
(ok soms wel
maar dat is posi
) En even serieus: ik ben toch ook echt niet gehersenspoeld, ben christelijk opgevoed, heb me er ook een tijd niet mee bezig gehouden, ook een kuttijd waarin ik dingen deed waar ik nu heel erg spijt van hebt, maar nu ik geloof en weet dat Hij me vergeeft ben ik gelukkig. Sommigen zijn dat met blowen en al dat gedoe, ik ben dat met God. Door het geloof ben ik me ook zekerder gaan voelen, zoals jullie weten nog niet helemaal, maar zoiets gaat geleidelijk. Als ik nu voor de spiegel sta heb ik ook wel eens momenten van dat ik me goed voel als ik in de spiegel kijk. Vroeger niet.
