[0Vera]

werkje van mijn hand:

Column

Uitstelgedrag

Als eerstejaars bijt ik mijn nagels stuk, denkende aan het feit dat ik nog altijd nauwelijks punten binnenheb, omdat bijna AL mijn tentamens jammerlijk mislukt zijn (resp. een 2, een 3,5, een 4,8 en een 5), ondanks verwoede leerpogingen. Bovendien kamp ik met een chronisch tekort aan discipline, dus loop ik ook ongeveer tien opdrachten achter. Hoe bedoel je, even nog iets inhalen?
Desondanks waag ik deze poging. Ja, ik wil mijn propedeuse! Dat betekent dat ik naast mijn bijbaan van momenteel (vakantieperiode) vier dagen in de week, elke avond moet blokken om zowel mijn opdrachten te maken als mijn tentamens opnieuw te leren. En dat met deze hitte, afzien!
Overigens dank ik deze vlijt mede aan mijn nog steeds niet werkzame OV, moet ik er bij zeggen, want mijn vriend is momenteel alleen thuis, en wat is er nou gezelliger dan elke avond samen met je lief te eten en samen in slaap te vallen?
Het mag niet zo mooi zijn voor mij, nu. Ik troost mij met de gedachte dat het gelukkig wel de goeie kant op gaat. Mijn achterlopende opdrachten zijn inmiddels gereduceerd tot vier, en tevens moet ik nu drie tentamens halen. Vooralsnog geen gemakkelijke opgave, maar alles moet in stapjes. Gister wilde ik, nadat ik mijn bezoek van die avond had uitgezwaaid, nog even aan een werkstuk beginnen, maar viel achter mijn computer zowat in slaap. En vanmorgen wilde ik nog even onderzoek doen in het KHI, verslaap ik me zelfs nog voor mijn werk waarvoor ik om 12 uur in Oost moest zijn! Bijna zou ik zeggen dat ik een hopeloos geval ben, aangezien ik nu mooi nog geen woord Janson in mijn hoofd heb, en deze week weliswaar bezig ben met onderzoek, maar nog maar één opdracht af heb.
Toch overtuig ik mezelf dat ik die vijftig punten ga binnenhalen. Maar morgen ga ik leren, echt, morgen DOE ik het gewoon. Vandaag moet ik nog even Piet mailen, en Jan, en Marietje. En de vaat moet nog gedaan. Maar morgen ga ik echt de héle dag leren, echt waar.
Vera