als een echte vriend/vriendin van mij dat zou doen.. (en het is vakerg gebeurd) dan zou ik naar diegene toegaan en vragen wat diegene vind dat ik verkeerd heb gedaan, en hoe ik me zou kunnen aanpassen aan de situatie.. gaanderweg wordt toch altijd duidelijk dat diegene ook kan veranderen en dan passen we ons beide aan aan de situatie en gaan we als sterkere vrienden door het leven..
heeft dit geen zin, dan steek ik er geen moeite meer in.. als iemand niet wil dan wil diegene niet en dan kan je eindeloos blijven doorzagen over die vriendschap maar dat werkt niet.. het voegt voor mijn eigenwaarde dan niets meer toe om er nog achteraan te zeulen dus laat ik iemand gaan... dat doet even pijn maar het is uitendelijk beter, want diegene wil niet werken aan onze vriendschap dus ben ik de enige die er energie in pompt en beleef ik er dus geen lol meer aan.. mensen kunnen zo bevriend met mij worden maar moeten wel wat presteren om het te blijven, net zoals ik dat van mezelf eis..
deze vriend, die dus blijkbaar niet wíl werken aan jullie relatie zou ik laten gaan als ik jou was.. hoeveel moeite je dat in het begin ook moge kosten, uiteindelijk haal je er meer energie uit.
je krijgt namelijk geen energie van die vriend, maar moet wel energie in hem pompen.. je moet voor jezelf nagaan hoe reeel dat is.
|