een liedje
Eens meienmorgens vroe
Was ic opgestaen,
in een scoen boemgaerdekijn
Soudic spelen gaen.
Daar vant ic drie joncfrauwen staen:
Dene sanc vore, dander sanc ca:
Harba lori fa, harba harba lori fa, harba lori fa.
Doe ic versach dat scone cruut
In dat boemgaerdekijn,
Ende ic verhoorde dat soete geluut
In den mageden fijn,
Doe verblide dat herte mijn,
Dat ic moeste singen na:
Harba. . .
Doe groette ic die allerscoenste,
Die daer onder stont;
Ic liet mine arme al omme gaen;
Doe, ter selver stont
Ic woudese cusse an haren mont.
Si sprac:,,laet staen, laet staen".
Harba...
|