Give Up The Ghost heette vanaf het begin American Nightmare. Onder deze naam zijn de platen 'Year One' en 'Background Music' uitgebracht.
Vanaf de eerste plaat was hun sound duidelijk. Snelle, superintense hardcore met emotionele teksten.
Year One is in 2 delen uitgekomen en later verschenen op 1 cd op Bridge Nine en in Europa op Reflections.
American Nightmare had haar naam en stijl gesettled.
Tips:
Hearts
Farewell
There's a hole in the shadow of the Pru
Met een iets andere bezetting nam American Nightmare haar tweede fulllength op (of eigenlijk eerste dus). Wes (vocals) en Tim (guitars) zijn de enigen geweest die vanaf het begin tot het eind meegespeeld hebben. Wes bepaalde toch vooral het image van de band. Een iele, verlegen, zwerveruitziende (heet nu emo) gast.
Op Background Music (Equal Vision/Reflections) namen ze een aantal songs op die ook al op Year One stonden: Farewell, Hearts en There's A Black Hole In The Shadow Of The Pru. Geen slechte keus, dit zijn mijn favoriete 3 songs van deze band. Tevens staat er een cover van the Sex Pistols op: God Save The Queen.
De sound op dit album is nog intenser en nog sneller.
Hun stijl is nog duidelijk hetzelfde en onderscheid zich aan alle kanten van toen geldende hardcore bands, terwijl dit toch echt hardcore is!
Tips:
Hearts
Farewell
There's a hole in the shadow of the Pru
AM/PM
Toen het lang verwachtte vervolg: We're Down Till We're Underground (Equal Visions/Burning Heart) onder de nieuwe naam Give Up The Ghost. Dit moest de band breken voor een iets meer mainstream publiek zonder teveel compromisen te geven aan de muziek.
In mijn ogen is dit gelukt. De verandering in stijl is er wel een beetje, de producing is iets gelikter, de songs wat langzamer. Toch is dit duidelijk nog dezelfde band in een groeiproces.
Tips:
Love American
Young Heart Be Free Tonight
De teksten van alle albums zijn erg persoonlijk en gaan vaak over relaties/meisjes. De backups zijn er wel, maar niet zo duidelijk als in de meeste oldschool hardcore bands.
Voor mij zal er niet zo snel een band zijn die ik over alle albums genomen zoveel waardeer als deze band.
Ik baal er wel van dat ze gestopt zijn, maar ik denk dat het de goede tijd was..
Nu is Wes met Some Girls bezig (1sept-Paard/Den Haag), compleet anders, maar ik vind hem een van de beste frontmannen ever, dus ik ben er!