weet iemand wat ik kan doen?

5 December 2003, 14:36

ik ben het leven vaak zat, door alles wat ik heb meegemaakt. daarvoor loop ik sinds kort weer bij 2 psychologen. ze zijn nu allemaal aan het vergaderen over mij, wat er het beste kan gebeuren. maar er is een probleempje, ik kan mijn verhaal niet echt kwijt bij hun, ik ken ze niet, loop er nog maar net enzo. ook bij vriendinnen kan ik mijn verhaal niet echt kwijt, omdat ze al veel verdriet hebben en omdat ik telkens problemen heb, heb ik het gevoel dat ze het anderhand wel zat zjn. ook bij mijn vriendje kan ik het niet kwijt. hij heeft ook veel verdriet en zegt niet waardoor, daardoor kan ik het niet. eigenlijk kan ik gewoon niet over mijn gevoelens praten. ik kan wel vertellen wat er is gebeurd, maar met mijn gevoel erbij niet. dat wil ik juist kwijt om alles een plaatsje te geven.
weet iemand hoe ik alles toch een plaatsje kan geven, zodat ik door kan gaan met mijn leven?

5 December 2003, 15:35

Alles zomaar even een plaatsje geven, dat gaat niet zo 1,2,3..
Maar tóch moet je je er over heen zetten, over het feit dat je die psychologen niet ként..Ik heb in me leven ook al zoveel psychologen gehad, soms zelfs voor 1 of 2 afspraken...Probeer ze gewoon in vertrouwen te nemen..Zíj zijn er voor opgeleid, jouw vriendje of vriendinnen niet...Succes!

5 December 2003, 15:38

Ik weet niet of je er wat aan hebt, en misschien heb je het al veel vaker gehoord, maar wat mij echt heeft geholpen is alles van me af te schrijven..

Je zou bijvoorbeeld zo als ik heb, gewoon een apart schrift kunnen nemen waar je in je eigen woorden en je eigen tempo alles op kunt schrijven zoals je er tegen aan kijkt..

Vaak zie je het na een tijdje anders, en denk je er minder zwaar over als je het naleest.

Echt, het kan lastig zijn om erover te schrijven maar het helpt echt..het heeft mij ook de kans gegeven me duidelijker te kunnen uiten en ik heb echt genoeg meegemaakt waar ik niet over wilde praten omdat ik mn vrienden niet aldoor wilde " lastigvallen" (wat trouwens fout van me was, maar dat terzijde) en omdat ik simpelweg niet wist hoe ik het moest zeggen.

Het schrijven helpt je dan wel niet om alles op te lossen maar het lucht wel op...misschien ook een idee voor je vriendje om alles op te schrijven.. en jullie zouden het ook aan elkaar kunnen laten lezen om meer begrip en inzicht te krijgen.. in ieder geval heel veel sterkte en succes toegewenst!!

5 December 2003, 15:39

Citaat:

Originally posted by Desert Rose
Alles zomaar even een plaatsje geven, dat gaat niet zo 1,2,3..
Maar tóch moet je je er over heen zetten, over het feit dat je die psychologen niet ként..Ik heb in me leven ook al zoveel psychologen gehad, soms zelfs voor 1 of 2 afspraken...Probeer ze gewoon in vertrouwen te nemen..Zíj zijn er voor opgeleid, jouw vriendje of vriendinnen niet...Succes!

ja, dat probeer ik ook wel, maar ik ben een moeilijke prater. ze verwachten van mij dat ik praat en dat kan ik gewoon niet zo makkelijk. ik bedoel, zomaar even al mijn gevoelens tegen iemand vertellen die daar met een kladblok zit om alles maar even op te schrijven en maar een beetje zit te mompelen. dat kan ik gewoon niet. bij mij moet je alles eruit trekken, maar dat doen ze niet...ik snap het wel, dat dat het beste is, maar kunnen is het 2e...

5 December 2003, 15:43

Citaat:

Originally posted by Aurora
Ik weet niet of je er wat aan hebt, en misschien heb je het al veel vaker gehoord, maar wat mij echt heeft geholpen is alles van me af te schrijven..

Je zou bijvoorbeeld zo als ik heb, gewoon een apart schrift kunnen nemen waar je in je eigen woorden en je eigen tempo alles op kunt schrijven zoals je er tegen aan kijkt..

Vaak zie je het na een tijdje anders, en denk je er minder zwaar over als je het naleest.

Echt, het kan lastig zijn om erover te schrijven maar het helpt echt..het heeft mij ook de kans gegeven me duidelijker te kunnen uiten en ik heb echt genoeg meegemaakt waar ik niet over wilde praten omdat ik mn vrienden niet aldoor wilde " lastigvallen" (wat trouwens fout van me was, maar dat terzijde) en omdat ik simpelweg niet wist hoe ik het moest zeggen.

Het schrijven helpt je dan wel niet om alles op te lossen maar het lucht wel op...misschien ook een idee voor je vriendje om alles op te schrijven.. en jullie zouden het ook aan elkaar kunnen laten lezen om meer begrip en inzicht te krijgen.. in ieder geval heel veel sterkte en succes toegewenst!!

thnx...ik schrijf ook wel gedichten, en dat helpt ook wel,maar maar heel even. alles blijft in mijn kop rondspoken en wil maar niet weg, hoeveel ik ook schrijf.

dat van het opschrijven voor mijn vriendje en hij voor mij vin ik wel een goeie. zo weten we toch een beetje wat er met die ander is en zo kunnen we misschien wel een gesprek beginnen, waar we beetje bij beetje vertellen...thnx

21 December 2003, 17:04

psychologen weten vaak wat het beste voor je is, meestal komt het voor dat je er niet over kunt praten en daar moet je eerst over heen zien te zetten, maar dat is zeer moeilijk dat begrijp ik heel goed. en dat je vrienden je niet willen helpen snap ik ook, maar het is fijn als er mensen zijn die naar je willen luisteren. ik heb dat ook meegemaakt. dat mun vrienden voor me klaarstaan. en je moet steun krijgen van vele kanten, zo kom je er ook doorheen.

21 December 2003, 17:08

Citaat:

Originally posted by doggy
ja, dat probeer ik ook wel, maar ik ben een moeilijke prater. ze verwachten van mij dat ik praat en dat kan ik gewoon niet zo makkelijk. ik bedoel, zomaar even al mijn gevoelens tegen iemand vertellen die daar met een kladblok zit om alles maar even op te schrijven en maar een beetje zit te mompelen. dat kan ik gewoon niet. bij mij moet je alles eruit trekken, maar dat doen ze niet...ik snap het wel, dat dat het beste is, maar kunnen is het 2e...

Probeer het op te schrijven
Geef ze die brief en zeg dat je het
pas de volgende keer met vragen wil beantwoorden
Dan is het niet teveel tegelijk en heb je ook geen confrontatie
en tjaah ik heb ook genoeg psychen gezien en bij mij
was het zo dat ik ook echt niks wou zeggen en dat ze het erook niet uittrokken toen ging het aleen maar slechter
en dat maakt het weer moeilijker enzo dus
probeer het steeds opnieuw misschien dat het lukt

heeeel veel sterkte etc
kussssss he'

anouk · 21 December 2003, 18:25

Mioschien kun je je verhaal opschrijven en dat aan je psygoloog geven, zo hoef je niet echt te praten maar weet hij toch wel alles. T lijkt me zowiezo wel het best om met psygoloog te praten want vrienden en vriendinnen kunnen je ten eerste niet echt helpen en ten tweede komt er een moment dat zij er niet meer tegen kunnen, hoevaak ze ook zeggen dat je alijd kan komen, er komt altijd een moment dat ze er niet meer tegen kunnen en dan ben jij alleen nog maar verder van huis..
Heel veel sterkte iig!

23 December 2003, 18:29

Citaat:

Originally posted by anouk
Mioschien kun je je verhaal opschrijven en dat aan je psygoloog geven, zo hoef je niet echt te praten maar weet hij toch wel alles. T lijkt me zowiezo wel het best om met psygoloog te praten want vrienden en vriendinnen kunnen je ten eerste niet echt helpen en ten tweede komt er een moment dat zij er niet meer tegen kunnen, hoevaak ze ook zeggen dat je alijd kan komen, er komt altijd een moment dat ze er niet meer tegen kunnen en dan ben jij alleen nog maar verder van huis..
Heel veel sterkte iig!

jah inderdaad je vrienden kunnen je vaak ook niet meer helpen omdat het hun teveel wordt. het opschrijven is niet zo'n gek idee maar ik hoop voor je dat ut werkt

5 December 2003, 14:36	#1
doggy Guest Berichten: n/a	weet iemand wat ik kan doen? ik ben het leven vaak zat, door alles wat ik heb meegemaakt. daarvoor loop ik sinds kort weer bij 2 psychologen. ze zijn nu allemaal aan het vergaderen over mij, wat er het beste kan gebeuren. maar er is een probleempje, ik kan mijn verhaal niet echt kwijt bij hun, ik ken ze niet, loop er nog maar net enzo. ook bij vriendinnen kan ik mijn verhaal niet echt kwijt, omdat ze al veel verdriet hebben en omdat ik telkens problemen heb, heb ik het gevoel dat ze het anderhand wel zat zjn. ook bij mijn vriendje kan ik het niet kwijt. hij heeft ook veel verdriet en zegt niet waardoor, daardoor kan ik het niet. eigenlijk kan ik gewoon niet over mijn gevoelens praten. ik kan wel vertellen wat er is gebeurd, maar met mijn gevoel erbij niet. dat wil ik juist kwijt om alles een plaatsje te geven. weet iemand hoe ik alles toch een plaatsje kan geven, zodat ik door kan gaan met mijn leven?

21 December 2003, 18:25	#8
anouk Loves Anouk Geregistreerd op: 16 June 2001 Berichten: 653	Mioschien kun je je verhaal opschrijven en dat aan je psygoloog geven, zo hoef je niet echt te praten maar weet hij toch wel alles. T lijkt me zowiezo wel het best om met psygoloog te praten want vrienden en vriendinnen kunnen je ten eerste niet echt helpen en ten tweede komt er een moment dat zij er niet meer tegen kunnen, hoevaak ze ook zeggen dat je alijd kan komen, er komt altijd een moment dat ze er niet meer tegen kunnen en dan ben jij alleen nog maar verder van huis.. Heel veel sterkte iig! __________________ Nookie: "Did you ever live a day like the next day would never come, blood's dripping on the floor. But who cares, who needs you anyway?"

5 December 2003, 15:35	#2
Desert Rose Guest Berichten: n/a	Alles zomaar even een plaatsje geven, dat gaat niet zo 1,2,3.. Maar tóch moet je je er over heen zetten, over het feit dat je die psychologen niet ként..Ik heb in me leven ook al zoveel psychologen gehad, soms zelfs voor 1 of 2 afspraken...Probeer ze gewoon in vertrouwen te nemen..Zíj zijn er voor opgeleid, jouw vriendje of vriendinnen niet...Succes!

5 December 2003, 15:38	#3
Aurora Guest Berichten: n/a	Ik weet niet of je er wat aan hebt, en misschien heb je het al veel vaker gehoord, maar wat mij echt heeft geholpen is alles van me af te schrijven.. Je zou bijvoorbeeld zo als ik heb, gewoon een apart schrift kunnen nemen waar je in je eigen woorden en je eigen tempo alles op kunt schrijven zoals je er tegen aan kijkt.. Vaak zie je het na een tijdje anders, en denk je er minder zwaar over als je het naleest. Echt, het kan lastig zijn om erover te schrijven maar het helpt echt..het heeft mij ook de kans gegeven me duidelijker te kunnen uiten en ik heb echt genoeg meegemaakt waar ik niet over wilde praten omdat ik mn vrienden niet aldoor wilde " lastigvallen" (wat trouwens fout van me was, maar dat terzijde) en omdat ik simpelweg niet wist hoe ik het moest zeggen. Het schrijven helpt je dan wel niet om alles op te lossen maar het lucht wel op...misschien ook een idee voor je vriendje om alles op te schrijven.. en jullie zouden het ook aan elkaar kunnen laten lezen om meer begrip en inzicht te krijgen.. in ieder geval heel veel sterkte en succes toegewenst!!

21 December 2003, 17:04	#6
jarno109 Guest Berichten: n/a	psychologen weten vaak wat het beste voor je is, meestal komt het voor dat je er niet over kunt praten en daar moet je eerst over heen zien te zetten, maar dat is zeer moeilijk dat begrijp ik heel goed. en dat je vrienden je niet willen helpen snap ik ook, maar het is fijn als er mensen zijn die naar je willen luisteren. ik heb dat ook meegemaakt. dat mun vrienden voor me klaarstaan. en je moet steun krijgen van vele kanten, zo kom je er ook doorheen.