Minimumstraffen.

[Tyskie]

In de internationale politiek hoor je veel kritiek op het rechtssysteem in Nederland, waar een rechter de discretionaire bevoegdheid heeft om straffen op te leggen. Dit houdt in dat de rechter zelf kan bepalen welke straf hij oplegt, waarbij een algemeen mimimum geldt (1 dag vrijheidsstraf) en een specifiek maximum.
Ook vanuit 'het Nederlandsche volk' komt steeds meer kritiek op de rechtsspraak in Nederland als er lage straffen opgelegd worden.
Steeds vaker hoor je dan ook dat men wilt dat er mimimumstraffen worden opgelegd per delict, waar een rechter niet van kan afwijken om zodoende tegemoet te komen aan de maatschappelijke onvrede.

Maar is Nederland hiermee gediend? Persoonlijk denk ik van niet. Rechters in Nederland worden gedegen opgeleid en dienen bij hun vonnis uitgebreide motiveringsvoorschriften in acht te nemen (hoewel naar mijn mening men zich er nog redelijk vaak vanaf maakt met een vrij algemene motivering: 'gezien de aard van de gedraging en de persoon van de verdachte'). Maar mijn grootste kritiekpunt is dat geen enkele rechter meer in redelijke gevallen redelijk kan oordelen. De rechtvaardigheid komt in het geding.
Om dit te illustreren een paar praktijkvoorbeelden uit het beloofde land over de grote plas (Amerika dus).
Een man had drie vermogensdelicten gepleegd, dan staat daar automatisch levenslange gevangenisstraf op... Maar als je in concrete kijkt zie je dat de man nog geen 250 dollar had 'vervreemd'. Toch mocht hij de rest van zijn leven in de bak doorbrengen. Redelijk? Rechtvaardig? De meeste weldenkende mensen zullen zeggen van niet lijkt mij.
Zo is er ook een man tot 25 jaar celstraf veroordeeld (wat ook zijn derde was) nadat hij een pizza niet had afgerekend... In hoger beroep werd geoordeeld dat dit niet in strijd was met grondwettelijke redelijkheid.

Maar wat denkt men hier van deze problematiek? Moet men het hoofd bieden aan internationale druk en de maatschappelijke onvrede en overgaan op minimumstraffen per delict? Of ben en blijf jij voorstander van de vrijheid van de rechter om straffen op te kunnen leggen.