Verwondingen aan mijzelf

Jullie zullen dit natuurlijk wel vaker gelezen hebben,maar ik wil dit ook even kwijt.De laatste paar jaren ben ik zeer depressief.En ik kom er zonder hulp ook niet uit.Ik was al eerder naar de maatschappelijk werker geweest,maar dat heeft niets geholpen.
En hij heeft alle dingen door verteld aan mijn mentor.Niet dat ik dat zo super erg vind.Maar die man heeft gewoon een zweigplicht,en daar heeft hij zich ook aan te houden.Er zijn een heleboel dingen gebeurd in mijn jeugd,waar ik niet over heen ben.Een aantal dingen heb ik verwerkt,maar een helehoop ook niet.Het doet er verder niet zoveel toe wat dat dan precies is,
maar geloof mij maar.Het waren geen leuke dingen !!!
Ik ben een best populair meisje.Ik word niet gepest,kom juist voor mensen/kinderen op die gepest worden.Ik heb genoeg aandacht van (leuke) jongens,en ik kan het met iedereen wel goed vinden.Ik heb dus geen problemen in de omgang met mensen.Ik heb problemen met het omgaan van mij zelf.Ik haat mezelf,vind mezelf een mislukkeling en niets waard.Ik heb een vriendin pas geleden verteld dat ik snij in mezelf.Natuurlijk was dat schrikken voor haar.En ze wou ook weten waarom dan.Ik heb haar een deel ervan uitgelegd.Natuurlijk schrok ze heel erg.
Ik zal haar voor het gemak eventjes Angel noemen.Angel wou ook gelijk mijn polsen zien.Ze zag al die littekens en werd stil.Ik zelf natuurlijk ook.We hebben het er nog over gehad.Ik heb meerdere malen zelfmoorg proberen te plegen.Een maandje terug is dat ook bijna gelukt.Ik had mijn pols doorgesneden met een vlindermes.De littekens zie je natuurlijk nu nog.En het mooie weer komt eraan,dus dat is niet zo fijn.Nou heb ik gezien op de concurenten site van deze,dat ze een berichtje heeft geplaatst.
Dat ze niet wist wat ze moest doen.Angel vertelde daarin dat ze niet wil dat ik me pijn deed/doe en dat ze mijn mes heeft afgepakt.Die dag bleef ze bij mij slapen.Dat was op de 21ste.En ik ben inderdaad mijn mes kwijt.En toevallig dat zij onder die naam wel meerdere dingen doet op het internet.Ik durf niet aan te tonen tegenover haar dat ik dat berichtje heb gelezen,ook al kan ik met haar alles bespreken.Ik denk dat ik dit misschien iets verder moet zoeken.Dat ik mij is moet laten testen op Borderline of Automul..nog wat.Het punt is dat ik niet dood wil.Ik wil nog van alles doen in mijn leven.Het snijden opzich geeft een lekker gevoel.De pijn voel ik totaal niet.Je zit in een soort van trance.Ik teminstte wel.Waardoor je dus ook harder en dieper snijd.Met als gevolg dat de littekens dieper en groter worden,en je ze beter ziet.En als je dan terug kijkt,als je die 'roze' lijnen dan weer ziet op je pols,word je weer depri.Dan krijg je weer die haat in jezelf.
Dat nutteloze,domme gevoel.Het gevoel dat je niets waard bent,
en dat er geen mensen zijn die van je houden.Natuurlijk lijdt je lichaam hier ook onder.Ik ben nogal geintereseerd in dit soort dingen.Wat de effecten op het lichaam zijn en welke 'bijverschijndelen' je krijgt.Slaappeloosheid,onder voedt of vreetbuien (heb ik gelukkig niet,ik eet eigenlijk juist minder), trillende handen en benen.Chagerijnig zijn,haar uit val,hoofdpijn,
stress en dus inderdaad,zelfverwondingen.Het is een circel.
Een circel waar je alleen niet uit komt.Ik stop nu maar met mijn bericht.Ik zou graag serieus antw willen krijgen.Misschien van mensen die dit zelf ook hebben/mee gemaakt.Of in hun directe omgeving.Of stuur een prive bericht...

Groetjes, STEAM WILL RISE GIRL