Het is afgelopen..

Vanochtend is de moeder van een klasgenoot van me overleden van borstkanker. Ze had het al heel erg lang, toen ik die klasgenoot (Kelsey) ontmoette in groep 8 kreeg ze het.. Toen in de eerste was ze gezond.. maar dit jaar is het weer teruggekomen. Al snel kwamen de dokters er achter dat de kuren niet werkte en vertelde haar dat ze niet meer lang te leven had. Ze zou ook naar Frankrijk gaan in Maart, maar zij kon niet mee omdat ze zo ziek was. Vorige week vroeg ik nog aan haar hoe het met haar moeder ging, en toen zei ze dat het niet zo goed ging, ze was aan de morphine voor de pijn en ze neemt niets meer voor de tumor. Zaterdag hoorde ze dus dat haar moeder nog maar een paar uur of dagen te leven had.. En vanochtend vroeg is ze dus overleden. Kelsey was vanochtend ook op school (ik heb d'r zelf niet gezien maar dat zei onze mentor) en ze scheen niet erg verdrietig te zijn omdat ze al heel lang wist dat het d'r aan kwam. Maar het is natuurlijk ook een opluchting omdat ze heel erg veel pijn had en dan is het een rust gevend gevoel dat ze niet meer hoeft te lijden..

Dit wou ik ff kwijt ik was er namelijk best wel doorgeraakt omdat in november moest mijn moeder geopereerd worden omdat ze dachten dat ze borstkanker had, maar dat was gelukkig niet zo..

Gecondoleert ... oom van mn beste vriend is Woensdag morgen overleden...

[0Vera]

Altijd naar dat soort dingen. Mijn moeder had een collega, die had meerdere malen kanker gehad, en was ervoor behandeld en toch kwam het steeds terug. Het was een hele sterke vrouw maar op een gegeven moment gaf ze het vechten op en toen heeft ze voor euthanasie gekozen. Omdat ze niet wilde wegkwijnen (toen was ze wel al heel ziek).

Maar hoe rustig het ook gebeurt... leuk is anders...
Het is wel heel bijzonder dat je de kans hebt afscheid te nemen vind ik.

voor je meissiej

[edit] ook voor ruffy kzag je post later pas..

He bah... Klote ziekte is het ook.Sterkte voor jou en je vriendin in elk geval . Bij mijn lievelingstante is het zo'n 7 jaar geleden ook begonnen met borstkanker. Het is toen heel vaak terug gekomen. Maar nu is het zo erg dat er niks aan te doen heeft. de dokter wist hoe lang het nog kan gaan duren maar zijzelf wilde dat niet weten. Ik vind dit verschrikkelijk wat ik wil haar niet kwijt. Nu probeer ik er samen met haar en de rest van de familie nog een leuke tijd voor haar van te maken.

QUOTE]Originally posted by 0Vera
Het was een hele sterke vrouw maar op een gegeven moment gaf ze het vechten op [/QUOTE]Mijn tante heeft er ook heel lang voor gevochten. Maar ze weet nu dat ze het niet kan winnen.

[Youssef]

blah @ aan de bar

Tsja ik denk dat als het voor een 2e of 3e keer terugkomt binnen7 (of 9?) jaar dat je dan wel weet dat je het niet kan winnen.. toch vind ik het altijd heel erg knap van mensen die zich sterk kunnen houden en positief blijven denken.. dan bewonder ik gewoon

Maar dank jullie wel.. Ook veel sterkte voor Ruff en queenie

Originally posted by Irene!!!!
Tsja ik denk dat als het voor een 2e of 3e keer terugkomt binnen7 (of 9?) jaar dat je dan wel weet dat je het niet kan winnen.. toch vind ik het altijd heel erg knap van mensen die zich sterk kunnen houden en positief blijven denken.. dan bewonder ik gewoon

Maar dank jullie wel.. Ook veel sterkte voor Ruff en queenie

Idd asl je positief blijft denken kun je het heel lang rekken. Mijn tante is altijd heel ositief gebleve. maar op een gegeven moment houd het op hoe hard dat ook is. Ik heb het er heel moeilijk mee maar aan de andere kant denk ik dan weer ; de tijd die ze nog heeft die kun je beter op een leuke en mooie manier met haar doorbrengen.

Originally posted by queenie
Idd asl je positief blijft denken kun je het heel lang rekken. Mijn tante is altijd heel ositief gebleve. maar op een gegeven moment houd het op hoe hard dat ook is. Ik heb het er heel moeilijk mee maar aan de andere kant denk ik dan weer ; de tijd die ze nog heeft die kun je beter op een leuke en mooie manier met haar doorbrengen.

Ja inderdaad.. want van een paar jaar kuren wordt je niet vrolijker van denk ik..

Originally posted by Irene!!!!


Ja inderdaad.. want van een paar jaar kuren wordt je niet vrolijker van denk ik..

dat kan je lichaam dan ook niet meer aan. Zij heeft zich n lange tijd klote gevoeld kon bijna niks. Nu heeft ze geen kuren meer en voelt ze zich supergoed en kan wee bijna alles doen