lang dilemma

8 June 2006, 22:56

Kijk, misschien niet helemaal de juiste vraag voor dit forum en ook niet of het hier moet of bij filosofie/psychologie (maar dan hoor ik het graag)

Met levensbeschouwelijke vorming hebben we (als in: mijn klas) een discussie over seksueel misbruik en de ethische kanten daarvan gehad.

Een item waar we niet uit zijn gekomen is dit probleem:

Een meisje is vroeger seksueel misbruikt. Dit heeft jarenlang geduurd en de aard ervan was ernstig tot zeer ernstig (voor wat daar precies onder valt:

Er is een grote variatie in aard en ernst. De volgende indeling is te maken:

Licht: een eenmalig incident van relatief 'onschuldig' karakter zoals betasting van de geslachtsdelen boven of onder de kleding. De dader gebruikt geen dwang, maar het kind ervaart het wel als ongewenst.

Matig: eenmalige of meermalige betasting van de geslachtsdelen onder de kleding of masturbatie in bijzijn van het kind. Het kind is in geringe mate afhankelijk van de dader (bijvoorbeeld een jeugdleider). Die oefent geen lichamelijke dwang uit, maar zet het kind wel onder druk of vraagt het om geheimhouding.

Ernstig: (pogingen tot) penetratie of wederzijdse masturbatie. Het kind is afhankelijk van de dader. Het misbruik houdt minimaal een jaar aan. De dader gebruikt lichamelijke dwang of psychische manipulatie.

Zeer ernstig: meermalig, langdurig seksueel misbruik (penetratie), dat minimaal een jaar aanhoudt. Het kind is afhankelijk van de dader. Die chanteert het kind of gebruikt lichamelijk geweld.

bron http://www.seksueelmisdrijf.nl)

Het meisje heeft hier nooit over gepraat met ouders of andere verantwoordelijken en heeft ook nooit aangifte gedaan.

Toen ze wat ouder was (een jaar of 12) leverde dit problemen op in de vriendenkring waar ze toen deel van uit ging maken, omdat ze terugschrok bij intiem contact als omhelzen, of het bij elkaar slapen na feestjes, dus met vrienden heeft ze het wel gedeeld, omdat het anders ten koste van vriendschappen zou gaan..

Ze is er door dat praten redelijk overheen gekomen en ze reageert normaal op aanrakingen. Het enige waar ze nog problemen mee heeft is verliefdheid en hoe daarmee om te gaan. Dus ze vermijdt het aangaan van relaties zo lang mogelijk.

Uiteindelijk leert ze toch iemand kennen. De vonk slaat over en de twee zijn stapelgek op elkaar. Ze zoenen en knuffelen. Het meisje leert stapje voor stapje daarvan te genieten.

Maar op een gegeven moment wil de jongen graag seks. Het meisje is bang en wil dit absoluut niet. Ze kan natuurlijk zeggen dat ze er nog niet aan toe is, of het de jongen uitleggen. Maar ooit komt ze weer terug op dat punt in de relatie.

Dus dan is nu weigeren en het later toelaten in feite hetzelfde als het nu meteen toelaten, aangezien er toch niets verandert...

Ze wil hem niet kwijt en ze weet dat een gezonde relatie (al probeert hij nog zoveel rekening met haar te houden) niet eeuwen zonder seks kan..

Moet ze dan zich erbij neerleggen en het gewoon doen voor haar vriendje (want zelf gaat ze het toch nooit fijn vinden); hem zijn gang laten gaan en gewoon hopen dat het zo snel mogelijk voorbij is...

Of moet ze halstarrig blijven weigeren omdat ze het vreselijk vind en moet hij zich daar maar bij neerleggen? (ook als het voor altijd zou zijn)

Als klas komen we er niet uit, want we vinden dat iemand nooit iets tegen andermans zin in mag doen. JUIST niet in een relatie... Maar aan de andere kant. Als jongen heb je bepaalde behoeftes. Het meisje zou t gewoon een aantal keer kunnen doen/laten gebeuren om in de behoefte van haar vriendje te voorzien en zelf gewoon aan iets anders proberen te denken (al is het ook niet fijn om een lijk bij je in bed te hebben)

Bovendien is de kans dat ze hem kwijtraakt veel groter als er nooit seks is, want je kan zeggen wat je wilt; men heeft die behoefte gewoon..

Dus wat vinden jullie hiervan?

En graag onderbouwen

RandyJC · 9 June 2006, 05:52

Ik vind niet dat ze maar gewoon seks moet hebben omdat de jongen het graag wilt. Ik ken een soortgelijk situatie en ik kan je nu alvast zeggen dat het nooit zin hebben, wegvalt. Het duurd alleen wat langer. De stap is groter, maar uiteindelijk zal het vanzelf komen.

Daarbij vind ik dat die 2 gewoon moeten wachten. seks is niet het enigste en het belangrijkste in een relatie, natuurlijk is intimiteit belangrijk! maar je begint gewoon niet aan seks als je er niet aan toe bent. de vrouw/meisje die gaat naar verloop van tijd zelf merken of ze seksuele gevoelens krijgt bij een bepaald persoon.

En als je van elkaar houd of om mekaar geeft dan houdt je gewoon rekening met elkaar.

Citaat:

Als jongen heb je bepaalde behoeftes. Het meisje zou t gewoon een aantal keer kunnen doen/laten gebeuren om in de behoefte van haar vriendje te voorzien en zelf gewoon aan iets anders proberen te denken (al is het ook niet fijn om een lijk bij je in bed te hebben)

Sorry hoor maar dit vind ik echt belachelijk dit zie ik in mijn ogen ook gewoon als verkrachting ofzo. OMDAT de jongen een behoefte heeft moet zei het maar gewoon laten gebeuren en proberen aan iets anders te denken??? komop zoiets kan je niet laten gebeuren.

9 June 2006, 16:12

Bedankt Randy..

Maar stel dat het meisje het echt niet kan..?
Nooit!
Omdat haar angsten en haar trauma te groot is...

Hoe gaat hun relatie er dan uitzien? En is het uberhaupt mogelijk om deze in stand te houden?

11 June 2006, 13:39

hoezo nooit, ze kan er toch net als bij haar vrienden groep over praten, en dan steeds een stapje verder. er hoeft ook niet gelijk het hele wapenarsenaal uit de kast getrokken worden. Rustig aan opbouwen, en dan komt het vanzelf wel. Net als het intiem knuffelen.
Want als het trauma echt zo groot zou zijn geweest als ze nooit sex durft te hebben dan had ze zich ook niet zo makkelijk over het knuffelen heengezet.

En als die jongen echt van haar houdt, dan misbruikt hij haar niet, dan doet ie het maar lekker zelf, of gaat ie naar de hoeren. Dat is altijd nog beter dan gewoon zijn lusten op haar botvieren.

11 June 2006, 13:54

Maar knuffelen is heel wat anders dan daadwerkelijk seks. Seks is iets waar ze (of hij dat kan natuurlijk ook nog) als het ware mee klein is gemaakt... En bij een knuffel kan je altijd weg, seks is veel en veel intiemer. Ze zou zich als het ware helemaal over moeten geven.

En misschien vindt ze het idee dat hij naar de hoeren gaat wel heel naar; gaat ze zichzelf dat aanrekenen...

24 June 2006, 21:56

Meer reacties bitte, ik moet dr aankomende vrijdag een verslag over inleveren...

26 June 2006, 17:54

Citaat:

Origineel gepost door Watershyne

Moet ze dan zich erbij neerleggen en het gewoon doen voor haar vriendje (want zelf gaat ze het toch nooit fijn vinden); hem zijn gang laten gaan en gewoon hopen dat het zo snel mogelijk voorbij is...

Of moet ze halstarrig blijven weigeren omdat ze het vreselijk vind en moet hij zich daar maar bij neerleggen? (ook als het voor altijd zou zijn)

Dit zijn niet de enige twee opties lijkt me... Dit zijn namelijk twee uitersten. Ik denk dat ze moet leren met het trauma om te gaan. Het zal natuurlijk moeilijk blijven. Misschien kan ze professionele hulp zoeken. Dat lijkt me zoiezo noodzakelijk bij zo'n ervaring. Ze moeten ook niks overhaasts doen in de relatie.

Citaat:

Origineel gepost door Watershyne

(want zelf gaat ze het toch nooit fijn vinden)

Dit vind ik niet kloppen. Altijd zou dat trauma een plekje hebben. Maar ze moet een manier vinden om ermee om te gaan. Vooral rustig aan doen en haar tijd geven.

MissDuplex · 26 June 2006, 20:03

Ik heb dit zelf niet meegemaakt maar iemand die dicht bij mij staat wel. zij is er uiteindelijk ook bovenop gekomen. ze heeft destijds erg veel met haar vriend erover gepraat, hulp gezocht bij een psyoloog enz enz.. dr vriend begreep haar goed en gaf haar de tijd voor alles. uiteindelijk hebben ze ook sex gehad. ze vonden het dus beide ook fijn..

als ik dat meissie was zou ik dus gewoon met me vriend erover praten en hulp zoeken. dan zou ik het beter kunne verwerken en ook verder gaan op een leuke manier met me vriend..

26 June 2006, 20:56

er is toch uberhaupt niet te leven met iemand die altijd bang is voor iedere aanraking.

29 June 2006, 20:46

PFP:

Citaat:

er is toch uberhaupt niet te leven met iemand die altijd bang is voor iedere aanraking.

Zou je dat antwoord misschien kunnen motiveren?

2 July 2006, 21:04

Citaat:

Origineel gepost door Watershyne

PFP:

Zou je dat antwoord misschien kunnen motiveren?

iemand die geen seks wil en die mentaal zo verknipt is dat ze amper wil knuffelen daar valt geen relatie mee op te bouwen als je geen psychiater bent

2 July 2006, 21:09

Citaat:

Origineel gepost door PFP

iemand die geen seks wil en die mentaal zo verknipt is dat ze amper wil knuffelen daar valt geen relatie mee op te bouwen als je geen psychiater bent

en dat basseer je op?

AmbyPur · 3 July 2006, 11:22

flame verwijderd, en nu normaal

5 July 2006, 18:42

Citaat:

Origineel gepost door AmbyPur

flame verwijderd, en nu normaal

Dankje Amby

ontopic: T verslag is iig ingeleverd

maar als iemand nog wil reageren mag dat wel, wat mij betrefd

Little Angel · 6 July 2006, 14:06

Ik denk dat het feit dat het meisje geen zi nheeft betekent dat ze er nog niet aan toe is. Als ze sex zou hebben met dr virend alleen om hem een plezier te doen, kan ze zichzelf beschadigen en infecties oplopen van frustratie omdat ze eigenlijk nit wil en wanneer ze het een keer toe laat zal haar vriend dit denk ik vaker vragen van haar. Haar frustraties en tegenzin zouden zich dan kunnen uiten in schimmelinfecties in dr geslachtregio zeg maar. Dus misschien kan ze inderdaad beter een psycholoog zoeken of er gewoon open over praten met dr vriend en stukje bij beetje steeds een stapje verder gaan zodat ze zich meer op dr gemak gaat voelen.

6 July 2006, 19:18

Citaat:

Origineel gepost door PFP

iemand die geen seks wil en die mentaal zo verknipt is dat ze amper wil knuffelen daar valt geen relatie mee op te bouwen als je geen psychiater bent

Hallo,

Hier wil ik toch wel even op reageren, omdat het in mijn ogen erg cru overkomt.
Iemand die geen seks wil of zelfs maar angst heeft voor aanrakingen, die heeft, logisch, een vreselijk trauma meegemaakt. Seksueel misbruik hoogstwaarschijnlijk. Daar kan die persoon toch ook niets aan doen?
En natuurlijk valt daar wel een relatie mee op te bouwen, alleen moet je als partner het geduld er voor hebben. En als je iemand graag ziet, dan heb je dat geduld zeker.

Sylvie.

6 July 2006, 22:30

Dankje Sylvie

10 July 2006, 09:57

Ze moeten het gewoon lekker rustig aan doen en als zij het niet wilt dan heeft hij pecht zeg maar want anders vind IK het wel onder verkrachting vallen want ze heeft sex met hem omdat hij zo veel zin heeft. En dan kan je ook wel zeggen van dan gaat hij maar naar de hoeren maar dan vat zij het misschien wel op als vreemd gaan ( wat ik wel snap) en dan loopt die relatie helemaal mis.
Als zij nog niet wilt dan moet hij dat respecteren!

Zelf ben ik aangerand 2 jaar geleden maar ik vind het nog steeds moeilijk als mn vriend me aan raakt maar je moet je er gewoon over heen zetten en ja ik weet het het is makkelijker gezegt dan gedaan! maar het lukt echt wel je moet het gewoon de tijd gunnen!! En als hij daar geen vreden mee geeft dan is hij haar gewoon niet waard!!

suc6 en laat me wel even weten wat je voor je opstel heb gehad he?

Sndr · 16 July 2006, 22:38

Gewoon, rustig aan doen.. Vooral erover praten, praten is de sleutel tot zo'n beetje alles in je relatie.. Tot ze meer het gevoel krijgt dat ze er klaar voor is..
Als ze echt van die jongen houdt ben ik ervan overtuigd dat ze zich er op dat moment overheen kan zetten en er op den duur van kan gaan genieten..

~Sndr

5 July 2007, 11:26

ik ben 20 jaar en ik ben zelf meerdere malen verkracht door onder andere mijn toenmalige vriend. Ik weet zelf hoe moeilijk het is om je daarover heen te zetten. Ik heb zelf uiteindelijk geprobeerd zelfmoord te plegen omdat het mij heel erg dwars zat. Ik was toen ook bang voor knuffelen en gewoon normale aanrakingen, het was voor mij ook heel moeilijk om nee te zeggen. Ik leer nu langzaam aan dat beide personen van sex moeten genieten en dat is voor mij nog heel moeilijk. Ik weet ook dat mijn vriend het moeilijk vind dat nog niet alles kan maar hij accepteert het meestal wel. Volgend jaar willen we gaan trouwen en ik hoop zelf dat hij er geen sijt van krijgt omdat hij met iemand die is bepaalde sexuele dingen niet kan of het moeilijk vind. Ik hoop dat het zo een beetje duidelijk is en mensen mogen me alles vragen ook via de mail enzo.

groetjes boefje

8 June 2006, 22:56	#1
Watershyne Guest Berichten: n/a	lang dilemma Kijk, misschien niet helemaal de juiste vraag voor dit forum en ook niet of het hier moet of bij filosofie/psychologie (maar dan hoor ik het graag) Met levensbeschouwelijke vorming hebben we (als in: mijn klas) een discussie over seksueel misbruik en de ethische kanten daarvan gehad. Een item waar we niet uit zijn gekomen is dit probleem: Een meisje is vroeger seksueel misbruikt. Dit heeft jarenlang geduurd en de aard ervan was ernstig tot zeer ernstig (voor wat daar precies onder valt: Er is een grote variatie in aard en ernst. De volgende indeling is te maken: Licht: een eenmalig incident van relatief 'onschuldig' karakter zoals betasting van de geslachtsdelen boven of onder de kleding. De dader gebruikt geen dwang, maar het kind ervaart het wel als ongewenst. Matig: eenmalige of meermalige betasting van de geslachtsdelen onder de kleding of masturbatie in bijzijn van het kind. Het kind is in geringe mate afhankelijk van de dader (bijvoorbeeld een jeugdleider). Die oefent geen lichamelijke dwang uit, maar zet het kind wel onder druk of vraagt het om geheimhouding. Ernstig: (pogingen tot) penetratie of wederzijdse masturbatie. Het kind is afhankelijk van de dader. Het misbruik houdt minimaal een jaar aan. De dader gebruikt lichamelijke dwang of psychische manipulatie. Zeer ernstig: meermalig, langdurig seksueel misbruik (penetratie), dat minimaal een jaar aanhoudt. Het kind is afhankelijk van de dader. Die chanteert het kind of gebruikt lichamelijk geweld. bron http://www.seksueelmisdrijf.nl) Het meisje heeft hier nooit over gepraat met ouders of andere verantwoordelijken en heeft ook nooit aangifte gedaan. Toen ze wat ouder was (een jaar of 12) leverde dit problemen op in de vriendenkring waar ze toen deel van uit ging maken, omdat ze terugschrok bij intiem contact als omhelzen, of het bij elkaar slapen na feestjes, dus met vrienden heeft ze het wel gedeeld, omdat het anders ten koste van vriendschappen zou gaan.. Ze is er door dat praten redelijk overheen gekomen en ze reageert normaal op aanrakingen. Het enige waar ze nog problemen mee heeft is verliefdheid en hoe daarmee om te gaan. Dus ze vermijdt het aangaan van relaties zo lang mogelijk. Uiteindelijk leert ze toch iemand kennen. De vonk slaat over en de twee zijn stapelgek op elkaar. Ze zoenen en knuffelen. Het meisje leert stapje voor stapje daarvan te genieten. Maar op een gegeven moment wil de jongen graag seks. Het meisje is bang en wil dit absoluut niet. Ze kan natuurlijk zeggen dat ze er nog niet aan toe is, of het de jongen uitleggen. Maar ooit komt ze weer terug op dat punt in de relatie. Dus dan is nu weigeren en het later toelaten in feite hetzelfde als het nu meteen toelaten, aangezien er toch niets verandert... Ze wil hem niet kwijt en ze weet dat een gezonde relatie (al probeert hij nog zoveel rekening met haar te houden) niet eeuwen zonder seks kan.. Moet ze dan zich erbij neerleggen en het gewoon doen voor haar vriendje (want zelf gaat ze het toch nooit fijn vinden); hem zijn gang laten gaan en gewoon hopen dat het zo snel mogelijk voorbij is... Of moet ze halstarrig blijven weigeren omdat ze het vreselijk vind en moet hij zich daar maar bij neerleggen? (ook als het voor altijd zou zijn) Als klas komen we er niet uit, want we vinden dat iemand nooit iets tegen andermans zin in mag doen. JUIST niet in een relatie... Maar aan de andere kant. Als jongen heb je bepaalde behoeftes. Het meisje zou t gewoon een aantal keer kunnen doen/laten gebeuren om in de behoefte van haar vriendje te voorzien en zelf gewoon aan iets anders proberen te denken (al is het ook niet fijn om een lijk bij je in bed te hebben) Bovendien is de kans dat ze hem kwijtraakt veel groter als er nooit seks is, want je kan zeggen wat je wilt; men heeft die behoefte gewoon.. Dus wat vinden jullie hiervan? En graag onderbouwen

6 July 2006, 14:06	#15
Little Angel Watch it! Geregistreerd op: 15 March 2002 Locatie: Utrecht....... Berichten: 4.484	Ik denk dat het feit dat het meisje geen zi nheeft betekent dat ze er nog niet aan toe is. Als ze sex zou hebben met dr virend alleen om hem een plezier te doen, kan ze zichzelf beschadigen en infecties oplopen van frustratie omdat ze eigenlijk nit wil en wanneer ze het een keer toe laat zal haar vriend dit denk ik vaker vragen van haar. Haar frustraties en tegenzin zouden zich dan kunnen uiten in schimmelinfecties in dr geslachtregio zeg maar. Dus misschien kan ze inderdaad beter een psycholoog zoeken of er gewoon open over praten met dr vriend en stukje bij beetje steeds een stapje verder gaan zodat ze zich meer op dr gemak gaat voelen. __________________ Fuck You If You Doubt Me, I'm A Piece Of Shit And I Say It Proudly.

16 July 2006, 22:38	#19
Sndr I <3 Leiden. Geregistreerd op: 22 April 2006 Locatie: Zuidland Berichten: 73	Gewoon, rustig aan doen.. Vooral erover praten, praten is de sleutel tot zo'n beetje alles in je relatie.. Tot ze meer het gevoel krijgt dat ze er klaar voor is.. Als ze echt van die jongen houdt ben ik ervan overtuigd dat ze zich er op dat moment overheen kan zetten en er op den duur van kan gaan genieten.. ~Sndr __________________ 16:22 Chiw: you will all see 16:22 Mork: not all 16:22 Mork: stevie wonder wont

5 July 2007, 11:26	#20
boefje01 Guest Berichten: n/a	zelf meegemaakt ik ben 20 jaar en ik ben zelf meerdere malen verkracht door onder andere mijn toenmalige vriend. Ik weet zelf hoe moeilijk het is om je daarover heen te zetten. Ik heb zelf uiteindelijk geprobeerd zelfmoord te plegen omdat het mij heel erg dwars zat. Ik was toen ook bang voor knuffelen en gewoon normale aanrakingen, het was voor mij ook heel moeilijk om nee te zeggen. Ik leer nu langzaam aan dat beide personen van sex moeten genieten en dat is voor mij nog heel moeilijk. Ik weet ook dat mijn vriend het moeilijk vind dat nog niet alles kan maar hij accepteert het meestal wel. Volgend jaar willen we gaan trouwen en ik hoop zelf dat hij er geen sijt van krijgt omdat hij met iemand die is bepaalde sexuele dingen niet kan of het moeilijk vind. Ik hoop dat het zo een beetje duidelijk is en mensen mogen me alles vragen ook via de mail enzo. groetjes boefje

9 June 2006, 16:12	#3
Watershyne Guest Berichten: n/a	Bedankt Randy.. Maar stel dat het meisje het echt niet kan..? Nooit! Omdat haar angsten en haar trauma te groot is... Hoe gaat hun relatie er dan uitzien? En is het uberhaupt mogelijk om deze in stand te houden?

11 June 2006, 13:39	#4
tieky Guest Berichten: n/a	hoezo nooit, ze kan er toch net als bij haar vrienden groep over praten, en dan steeds een stapje verder. er hoeft ook niet gelijk het hele wapenarsenaal uit de kast getrokken worden. Rustig aan opbouwen, en dan komt het vanzelf wel. Net als het intiem knuffelen. Want als het trauma echt zo groot zou zijn geweest als ze nooit sex durft te hebben dan had ze zich ook niet zo makkelijk over het knuffelen heengezet. En als die jongen echt van haar houdt, dan misbruikt hij haar niet, dan doet ie het maar lekker zelf, of gaat ie naar de hoeren. Dat is altijd nog beter dan gewoon zijn lusten op haar botvieren.

11 June 2006, 13:54	#5
Watershyne Guest Berichten: n/a	Maar knuffelen is heel wat anders dan daadwerkelijk seks. Seks is iets waar ze (of hij dat kan natuurlijk ook nog) als het ware mee klein is gemaakt... En bij een knuffel kan je altijd weg, seks is veel en veel intiemer. Ze zou zich als het ware helemaal over moeten geven. En misschien vindt ze het idee dat hij naar de hoeren gaat wel heel naar; gaat ze zichzelf dat aanrekenen...

24 June 2006, 21:56	#6
Watershyne Guest Berichten: n/a	Meer reacties bitte, ik moet dr aankomende vrijdag een verslag over inleveren...

26 June 2006, 20:03	#8
MissDuplex Lid Geregistreerd op: 25 October 2005 Berichten: 973	Ik heb dit zelf niet meegemaakt maar iemand die dicht bij mij staat wel. zij is er uiteindelijk ook bovenop gekomen. ze heeft destijds erg veel met haar vriend erover gepraat, hulp gezocht bij een psyoloog enz enz.. dr vriend begreep haar goed en gaf haar de tijd voor alles. uiteindelijk hebben ze ook sex gehad. ze vonden het dus beide ook fijn.. als ik dat meissie was zou ik dus gewoon met me vriend erover praten en hulp zoeken. dan zou ik het beter kunne verwerken en ook verder gaan op een leuke manier met me vriend..

26 June 2006, 20:56	#9
PFP Guest Berichten: n/a	er is toch uberhaupt niet te leven met iemand die altijd bang is voor iedere aanraking.

3 July 2006, 11:22	#13
AmbyPur Lid Geregistreerd op: 12 April 2002 Locatie: Groningen Berichten: 13.799	flame verwijderd, en nu normaal

6 July 2006, 22:30	#17
Watershyne Guest Berichten: n/a	Dankje Sylvie

10 July 2006, 09:57	#18
patriesje Guest Berichten: n/a	Ze moeten het gewoon lekker rustig aan doen en als zij het niet wilt dan heeft hij pecht zeg maar want anders vind IK het wel onder verkrachting vallen want ze heeft sex met hem omdat hij zo veel zin heeft. En dan kan je ook wel zeggen van dan gaat hij maar naar de hoeren maar dan vat zij het misschien wel op als vreemd gaan ( wat ik wel snap) en dan loopt die relatie helemaal mis. Als zij nog niet wilt dan moet hij dat respecteren! Zelf ben ik aangerand 2 jaar geleden maar ik vind het nog steeds moeilijk als mn vriend me aan raakt maar je moet je er gewoon over heen zetten en ja ik weet het het is makkelijker gezegt dan gedaan! maar het lukt echt wel je moet het gewoon de tijd gunnen!! En als hij daar geen vreden mee geeft dan is hij haar gewoon niet waard!! suc6 en laat me wel even weten wat je voor je opstel heb gehad he?