Waarom niet

Sinds een paar maanden heb ik op het werk een hele leuke collega beter leren kennen.
We werken niet op dezelde afdeling maar hebben minstens elk uur communicatie met AIM. Bijna elke morgen bezoeken we elkaar om een babbel te doen.
We praten over vanalles, het werk, thuis, probleempjes.
Er is toch wel heel serieus oogcontact.
Ik mis haar als ze verlof heeft, ze zegt ook dat het stil is als ik er niet ben. Voor het laatste verlof heeft ze een privé email adres gegeven om ook tijdens het verlof af en toe contact te hebben.

Soms heb ik de indruk dat ze meer wil, opmerkingen als "ik ga sporten vanavond jammer genoeg jij niet" of "ik ga zwemmen, da's gezond (ik zwem elke week 1 keer), je zou paar keer op de week moeten gaan zwemmen" doen me vragen stellen.
De man moet inititief nemen, nog zo een opmerking.
Na het weekend merk ik steeds een iets grotere afstand, mar als ikzelf ook wat minder op AIM ben, krijg ik steevast de vraag wat er is, waarom ik niets 'zeg'.

Ik noem haar met een koosnaam. Heb nooit opmerking gekregen dat dat niet kn voor haar. Heel af en toe (heel zelden) geeft ze ook mij een koosnaam. Op uitdrukkingen van mij als, gelukkig is en weekend mar twee dagen, je weet dat je alles mag vragen, ... komt er geen reactie (niet positief, niet negatief).

We wonen beiden samen met een vaste partner, dat maakt alles een beetje meer complex. Ik heb dit bewust voor het einde gehouden.

Ik vraag me af of ze ook een ietsjes meer voelt of niet. Ik ben thuis heel gelukkig. Ik hoor aan haar gesprekken dat ook zij heel gelukkig is.

Bedankt voor reaties.

Oorspronkelijk geplaatst door Saduf
je vraagt aan ons of je vreemd zou moeten gaan.
lijkt me dus niet. Als ik jou was zou ik de afstand tussen jullie wat groter maken, want anders loopt het fout af bij jullie thuis.

ik zou idd afstand nemen. Mss voel je je heel veilig bij haar, maar het is zeker niet verstandig. Aangezien je alle2 met een partner thuis zit. Je moet je huwelijk niet laten verkloten door een vluggertje!!!

[thali]

Je bent 41? Praat er dan over als een volwassene. Misschien ziet zij jou gewoon als vriend en wil ze gewoon niet meer dan wat koosnaampjes heen en weer slingeren en uitdagen. Tot daar is het onschuldig.

Maar wil je zelf meer? Denk je dat het het waard is om je vaste relatie op het spel te zetten?

thali, ja inderdaad 41, gek dat ik dan op deze site 'hulp' zoek ?

Nee, de vaste relaties op het spel zetten is ook mijn bedoeling niet en zover ik kan inschatten ook niet die van haar.
Ik voel wel dat ik met haar een heel intense vriendschap wil opbouwen. Jammer genoeg is dat blijkbaar niet vanzelfsprekend tussen man en vrouw. En daarom ook dat ik de mening van andere wou kennen.
Wat denken jullie van haar houding, is er daa iets van af te leiden, ... Ze is een par jaar jonger maar is ook nog meer in de sfeer van de jongeren. Ik dacht waar beter dan bij de jongeren om 'de spelregels' te kennen, om signalen te herkennen ?

[thali]

Oorspronkelijk geplaatst door boli
thali, ja inderdaad 41, gek dat ik dan op deze site 'hulp' zoek ?

Nee, de vaste relaties op het spel zetten is ook mijn bedoeling niet en zover ik kan inschatten ook niet die van haar.
Ik voel wel dat ik met haar een heel intense vriendschap wil opbouwen. Jammer genoeg is dat blijkbaar niet vanzelfsprekend tussen man en vrouw.

Eerlijk? Ik vind het wel een beetje raar. De enige "problemen" waarmee we hier normaal te kampen zijn er à la "hoe maak ik het aan", "hoe benader ik hem", etc. Vooral omdat wij 'slechts' jongeren zijn en jij toch behoort tot een generatie die heel veel slechts durft te zeggen over de jeugd van tegenwoordig.
Maar hieruit blijkt dat er toch nog mensen zijn die vertrouwen hebben in ons en die geloven dat ook wij kunnen helpen. De generatie van mijn ouders zou beter wat meer naar ons luisteren en ons raad vragen, dan zouden er misschien minder echtscheidingen e.d. zijn.
Maar dat helpt je niets bij je probleem.

Ik vind het idee "een intense vrienschap tussen man en vrouw kan niet" eigenlijk vrij conservatief. Waarom zou het niet kunnen? Er hoeft tocht niet perse meer te zijn? Mijn vriendengroep bestaat grotendeels uit jongens, gewoon omdat de meeste meisjes die ik ken ontzettende tangen zijn. En het zijn voor mij ook gewoon vrienden, niet meer, maar zeker niet minder. Ik amuseer me kapot bij en en ik voel me er goed bij. Dat er geroddeld wordt, kan je niet vermijden, maar who cares? Ik in elk geval niet. Als zij het nodig vinden om leugens de wereld in te sturen en zich daarmee willen bezighouden, dan doen ze dat maar.
Dus waarom zou het in jouw geval niet kunnen?

(om één of andere reden lukt het niet om een volledige reactie te posten, vandaar in stukjes proberen).

Saduf, als je wil zeggen 'gek zijn om erop in te gaan als ze meer wil dan vriendschap, dan heb je waarschijnlijk wel gelijk.

Al kan je verliefdheid en liefde niet af/aan zetten met een schakelaar ...

Ik moest wel lachen met de reactie van thali, je ziet dat wij 'ouderen' niet alles weten en wel vertrouwen kunnen hebben in de jongeren.

Zelf vind ik ook dat een intense vriendschap tussen vrouw en man mag en kan, da's ook wat ik graag zou zien gebeuren.
Maar helaas denkt niet iedereen daar zo over en komen er roddels. Niet erg ? voor mij niet. voor haar ? En die kunnen wel naar de partner gaan via feestjes op het werk etc ...

Praten is zoals je zegt de beste oplossing en waarschijnlijk de enigste. Een tijdje terug tijdens een gesprek zei ze dat er een verschil is tussen collega's en vrienden. Ik vroeg waartoe ik behoor: collega of vriend? Maar jammer genoeg kwam men haar net toen storen voor een probleem en het moment was verbroken. Toen ze een beetje later zei dat ze naar huis ging vroeg ik haar waarom ik nog geen antwoord had gekregen. Ze zei dat ze de vraag niet mer wist en dat ze wel dringend weg moest. Ik heb de vraag darna niet meer terug (durven) stellen, waarschijnlijk bang dat ik bij de collega's hoor.

[thali]

Als jullie partners weten dat het puur vriendschappelijk is, dan hoeven ze zich toch geen zorgen te maken?

Heb je buiten je werk veel contact met haar? Mailen, eens iets gaan drinken samen, enz.

Klopt, dan hoeven ze zich geen zorgen te maken.
Maar stel je in hun plaats en je krijgt een aantal keren een opmerking over jouw partner en een collega van hem/haar, dan moet het vetrouwen groot zijn.
Ik denk, ben bijna 100% zeker dat hij bij mij geen probleem zou zijn, maar bij haar weet ik dat niet.
Komt daarbij dat je toch niet zo graag hebt dat er geroddeld gaat worden op een manier die kan kwetsen voor de partner ...

Buiten het werk contact:
Wel, ze heeft mijn privé email adres, ze heeft me de dag voor ze de laatste keer met verlof ging haar persoonlijk email adres gegeven. Gevolg: elke twee dagen een email heen en weer over wat er gebeurt was.
SMS over en weer met nieuwjaar.
IK SMS als ik later ben, of we elkaar niet op een andere manier hebben kunnen bereiken op het einde van de dag, ze geeft wel en antwoord maar neemt zelf geen inititief (belt, sms't niet graag).
Buiten dat geen contact, over de middag iets eten of even buiten wat praten.

Ik ben graag bij haar, hoor haar graag vertellen.
Ze zegt dat ik veel te weinig over mezelf vertel.
Maar anderzijds, ik ben ook heel gelukkig thuis hoor en heb totaal geen probleem om thuis te praten! Als ik aan haar denk is dat altijd als vriendin, een goeie vriendin.
Ben blij dat hij bij de jeugd, althans toch bij jou thali, wel kan: buiten de vaste relatie een goeie heel intense vriendin/vriend hebben.
Ik zal de stoute schoenen toch nog maar eens aantrekken en vragen waar ik sta. Ik lijk een puber als ik dit allemaal lees.

[thali]

Goh, ik vind dit moeilijk. Het contact dat je met haar hebt buiten je werk vind ik niet zo heel (hoe noem je dat?) denderend (?). Het is niet zo dat af en toe een mail sturen of een sms sturen met oudejaar zo speciaal is. Misschien moet je beginnen met eerst dat contact uit te werken voor je echt van vriendschap kunt spreken? Of contact buiten werk.
En misschien kan je haar en haar partner eens uitnodigen om bij jullie te komen eten ofzo. Of eens samen gaan eten. Ik weet niet wat mensen van jouw leeftijd doen met hun vrienden. Bij ons beperkt zich dat tot bioskoopbezoekjes en uitgaan naar het een of het ander. Nodig hen eens uit, wie weet klikt het tussen haar partner en jou/jouw vrouw (of vriendin) en haar...

En vertel eens iets over jezelf. Over waar je in het weekend bent geweest/hebt gedaan met je vrouw/vriendin. Zo lijkt het bovenstaande spontaner.

Ach, het zijn maar tips van een 17-jarige. Ik weet ook niet hoe of wat .

Dat is dan misschien wel en verschil tussen de jeugd en de ouderen. Email tijdens weekje verlof, sms'n, ... zijn niet zo 'normaal' dat je dat met gelijk welke collega hebt.
Ik wil ook wel vermelden dat onze gesprekken en AIM's die we hebben voor 75% bestaat uit niet werk gebonden onderwerpen: Wat er op het programma staat voor het weekend, wat er gebeurt is in het weekend, problemen thuis en/of met familie, werkzaamheden thuis. Echt wel meer de persoonlijke dingen.

En de tips zijn ok hoor.
Was ik ook van plan om na een gesprek te kijken of er afspraken kunnen gemaakt worden buiten het werk met partner.
Alleen met haar afspreken om een film/toneel te gaan zien of gezellig iets gaan drinken lijkt me in eerste instantie (behalve tijdens de middagpauze) niet zo'n goed idee.
Ik denk dat dit pas eventueel kan nadat de partners 'er bij betrokken zijn geweest'. Pas als het voor hen duidelijk is dat het vriendschap is, kunnen afspreken wel lijkt me.

Is dit nu serieus?

Mja als jij niet wil dat er meer gebeurt dan gebeurt dat toch ook niet? En zoals ik het lees, hoeft dat van haar ook niet zo. Je hele verhaal over de vraag college of vriend lijkt mij een duidelijk teken dat ze je als het eerste ziet:e en collega waar ze goed mee op kan schieten en meer niet.
Gewoon vriendschappelijk omgaan met een collega betekent niet dat je die persoon perse wilt, zeg maar als meer dan alleen een vriend. En persoonlijke gesprekken op msn hoeven niet meer te zijn dan dat. Misschien kan ze goed met je praten en vindt ze dat ook fijn; om eens een uitlaatklep te hebben niet in de vorm van haar vriend/man. Waarom wil je er zo graag iets achter zoeken?
Misschien dat voor 'ouderen' vriendschappelijk contact met de andere sekse een compleet vreemd begrip is, maar dat is het voor ons zeker niet.
Het hele "nadat de partners 'er bij betrokken zijn geweest'." gedoe vind ik zwaar overdreven, alsof een keer iets gezelligs doen buiten werk erg is? Als je gewoon eerlijk bent en vertelt dat er verder niets achter gezocht hoeft te worden dan is het toch wel ok? Of je vriendin moet van het onwijs jaloerse typje zijn die overal dingen ziet. Ik denk dat je vriendin/vrouw pas jaloers op eventuele afspraken zou zijn als jij haar reden geeft om jaloers te zijn.
Je zegt ''Ik zal de stoute schoenen toch nog maar eens aantrekken en vragen waar ik sta". Waarom vind je dat nodig? Jullie zijn collega's die goed met elkaar op kunnen schieten, dat is toch prima zo?
Maar ja wat weet ik ervan, ik weet iig wel dat wij er niet zo moeilijk over doen. Succes ermee.